Papirus 104 – Wikipedia, wolna encyklopedia
verso | |
Data powstania | II wiek |
---|---|
Rodzaj | Kodeks papirusowy |
Numer | (GA) |
Zawartość | Ewangelia Mateusza 21 † |
Język | grecki |
Rozmiary | [14] × [25] cm |
Typ tekstu | tekst zachodni |
Miejsce przechowywania | Ashmolean Museum |
Papirus 104 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – wczesny grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na II wiek. Zawiera fragmenty Ewangelii według Mateusza.
Opis
[edytuj | edytuj kod]Zachował się tylko fragment jednej karty Ewangelii według Mateusza (21,34-37.43.45)[1]. Oryginalna karta miała rozmiary 14 na 25 cm. Tekst pisany jest w 31 linijkach na stronę[2].
Nomina sacra pisane są skrótami[2].
Tekst
[edytuj | edytuj kod]Tekst grecki rękopisu reprezentuje zachodnią tradycję tekstualną. Od nowożytnych wydań krytycznych tekst rękopisu różni się tylko tym, że nie zawiera tekstu Mt 21,44. Jest najwcześniejszym rękopisem omijającym ten tekst[2].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Rękopis prawdopodobnie powstał w Egipcie. Na liście rękopisów znalezionych w Oksyrynchos figuruje na pozycji 4404. Tekst rękopisu opublikował J. David Thomas w 1997 roku[3]. INTF umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 104[1].
Rękopis datowany jest przez INTF na II wiek[1]. J. David Thomas, wydawca kodeksu, uważał, że jest współczesny dla i datował go na koniec II wieku. Comfort uważa natomiast, że jest wcześniejszy od Papirusu 90 oraz od każdego rękopisu z końca II wieku i datuje Papirus 104 na początek II wieku[2].
Cytowany jest w krytycznych wydaniach Nowego Testamentu (27 wydanie Nestle-Alanda – NA27).
Obecnie przechowywany jest w Ashmolean Museum (P. Oxy. 4404) w Oksfordzie[1][4].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d List of the manuscripts at the Münster Institute
- ↑ a b c d Philip W. Comfort, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, s. 643. ISBN 978-0-8423-5265-9.
- ↑ J. David Thomas, The Oxyrhynchus Papyri LXIV (London: 1997), pp. 7–9.
- ↑ „Continuation of the Manuscript List” Institute for New Testament Textual Research, University of Münster. Retrieved April 9, 2008
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- J. David Thomas, The Oxyrhynchus Papyri LXIV (London: 1997), pp. 7–9.
- Philip W. Comfort, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, s. 642-644. ISBN 978-0-8423-5265-9.