French
DeutschParafia św. Bartłomieja Apostoła w Kielczy – Wikipedia, wolna encyklopedia
 kościół parafialny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Siedziba | |
| Adres | ul. Dobrego Pasterza 26 |
| Data powołania | XIV wiek |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Diecezja | |
| Dekanat | |
| Kościół parafialny | |
| Proboszcz | ks. Jan Wypiór |
| Wezwanie | |
| Wspomnienie liturgiczne | 24 sierpnia |
Położenie na mapie gminy Zawadzkie  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa opolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu strzeleckiego  | |
 50°34′20,568″N 18°32′36,244″E/50,572380 18,543401 | |
| Strona internetowa | |
Parafia św. Bartłomieja Apostoła w Kielczy – parafia rzymskokatolicka, znajdująca się w diecezji opolskiej, w dekanacie Zawadzkie[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Kielcza ok. 1305 roku była wzmiankowana w Księdze uposażeń biskupstwa wrocławskiego Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis. W 1376 roku pojawiły się pierwsze wzmianki o parafii i kościele, w składzie archiprezbiteratu toszeckiego. W 1679 roku według sprawozdania wizytacyjnego kościół był murowany. 20 lat później zbudowano kościół drewniany. W 1747 roku poświęcono kolejny kościół drewniany, który w 1777 roku został zniszczony przez wichurę.
W latach 1777–1779 przy wsparciu hr. Filipa Colonny, zbudowano obecny murowany kościół w stylu późnobarokowym, którego konsekracji w 1816 roku dokonał bp Emanuel Szymoński. W 1826 roku dobudowano boczną kruchtę. W latach 1831–1832 zbudowano wierzę. W 1867 roku do parafii należały: Kielcza, Żędowice, Zawadzkie, Borowiany, Świerkle i Bemowskie[2].
Ks. Paweł Michna został starokatolikiem współpracujący z państwem, który 20 stycznia 1877 zwołał do Kielczy tzw. „pierwszy sobór księży rządowych” sprzeciwiających się uchwałom Soboru Watykańskiego II, na który przybyło tylko 5 księży. Wierni uczęszczali do kościołów w Wielowsi i Wiśniczu. Gdy ks. Paweł Michno popełnił samobójstwo, w 1877 roku proboszczem został ks. Ignacy Talaczyński również starokatolik. W 1885 roku do parafii został skierowany ks. Józef Wajda, ale rezydował w Żędowicach i dopiero w 1888 roku po wyjeździe ks. Ignacego Talaczyńskiego, przejął parafię w Kielczy.
W 1889 roku dobudowano „babinicę” - kruchtę boczną z chórkiem oraz przedsionek z wejściem na chór. W latach 1937–1957 przeprowadzono generalny remont kościoła[3].
Na terenie parafii jest 2 021 wiernych.
- Proboszczowie parafii:[4]
- 1651–1655. ks. Melchior Franz Woitzik-Foyt.
- 1673–1689. ks. Bonawentura Zajonczewski.
- 1692–1693. ks. Szymon Nowak.
- 1693–1705. ks. Jan Kozielek.
- 1705–1722. ks. Piotr Łaziński.
- 1722–1723. ks. Grzegorz Miazga.
- 1723–1726. ks. Jakub Rzepka.
- 1726–1727. ks. Jerzy Jędrysik.
- 1727–1755. ks. Maciej Burda.
- 1755–1760. ks. Jan Gabriel.
- 1778–1784. ks. Tomasz Schyska.
- 1784–1786. ks. Tomasz Denia.
- 1786–1818. ks. Franciszek Heisig.
- 1818–1825. ks. Wawrzyniec Szczepanik.
- 1825–1840. ks. Franciszek Heisig (po raz drugi).
- 1840–1877. ks. Paweł Michna (Starokatolik).
- 1877–1888. ks. Ignacy Talaczyński (Starokatolik).
- 1888–1922. ks. Józef Wajda.
- 1922–1923. ks. Leon Urbański.
- 1923–1945. ks. Jozeph Schroda.
- 1945–1958. ks. Franciszek Białas.
- 1958–1988. ks. Wincenty Guzik.
- 1988–1995. ks. Jan Gurba.
- 1995– nadal ks. Jan Wypiór.