Parafia św. Michała Archanioła w Giedlarowej – Wikipedia, wolna encyklopedia
Ołtarz główny w kościele parafialnym | |
Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Adres | Giedlarowa |
Data powołania | 1439 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Archidiecezja | |
Dekanat | |
Kościół parafialny | |
Proboszcz | ks. Jan Balicki |
Wezwanie | |
Wspomnienie liturgiczne | 29 września |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |
Położenie na mapie powiatu leżajskiego | |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Leżajsk | |
50°14′10,175″N 22°25′09,099″E/50,236160 22,419194 | |
Strona internetowa |
Parafia św. Michała Archanioła w Giedlarowej – parafia rzymskokatolicka, znajdująca się w archidiecezji przemyskiej, w dekanacie Leżajsk I[1]. Erygowana w 1439 roku. Parafię prowadzą księża archidiecezjalni.
Historia
[edytuj | edytuj kod]18 stycznia 1409 dzierżawca krzeszowski Mikołaj wydał przywilej dla Mikołaja Giedlara mieszczanina leżajskiego zezwalający na założenie wsi, która później od jego nazwiska została nazwana Giedlarowa.
W 1439 roku Mikołaj Giedlar, ufundował drewniany kościół, który został poświęcony przez bpa Andrzeja Oporowskiego, pw. św. Michała Archanioła. 18 stycznia 1439 król Władysław Warneńczyk zatwierdził uposażenie kościoła, a parafię przejęli bożogrobcy. Kościół ten został spalony w czasie najazdów wojsk tatarskich pod dowództwem Kantymira Murzy w pierwszej połowie XVII wieku. W 1667 staraniem ks. Mateusza Piotraszewskiego zbudowano murowany kościół, który w 1732 został konsekrowany przez bpa Andrzeja Pruskiego. W 1784 po kasacie zakonów parafię przejęli księża diecezjalni.
W 1909 z powodu złego stanu technicznego kościół został rozebrany[2]. W latach 1909–1912 zbudowano obecny kościół murowany w stylu neogotyckim, który 14 maja 1934 został konsekrowany przez bpa Wojciecha Tomakę[3][4].
Na terenie parafii jest 3 285 wiernych (w tym: Giedlarowa – 3 224, ul. Moniuszki w Leżajsku – 61)[5].
- Proboszczowie parafii:[6]
- 1770–1794. ks. Stefan Mirkiewicz CSsSH.
- 1795–1815. ks. Szymon Lechman.
- 1815–1829. ks. Jan Kopytko.
- 1829–1840. ks. Stanisław Frączkowski[7].
- 1840–1887. ks. kan. Józef Panek[8].
- 1887–1911. ks. kan. Józef Mytkowicz[9].
- 1911–1924. ks. Józef Sołtysik[10][11].
- 1924–1925. ks. Antoni Tyczyński (administrator).
- 1925–1952. ks. kan. Augustyn Cybulski[12].
- 1952–1958. ks. Leon Wieprzkowicz (administrator)[13]
- 1958–1985. ks. prał. Marcin Tunia[14][15][16][17].
- 1985–2010. ks. kan. Zbigniew Nowak.
- 2010– nadal ks. Jan Balicki.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Opis dekanatu na stronie archidiecezji
- ↑ Historia parafii pod wezwaniem św. Michała Archanioła w Giedlarowej
- ↑ Kościół parafialny
- ↑ Rocznik Archidiecezji Przemyskiej. (Album) 1997 (s. 251–252) ISSN 1233-4685
- ↑ Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 2015/2016 (s. 180–181) ISSN 1429-6314
- ↑ Duszpasterze
- ↑ Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini, dlibra.kul.pl, 1833, s. 41 [dostęp 2022-03-10] .
- ↑ Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini, dlibra.kul.pl, 1842, s. 53 [dostęp 2022-03-10] .
- ↑ Schematismus Universi Venerabilis Cleri Dioeceseos Premisliensis tum Saecularis tum Regularis Ritus Latini, dlibra.kul.pl, 1890, s. 144 [dostęp 2022-03-10] .
- ↑ Schematismus Universi Venerabilis Cleri Saecularis et Regularis Dioecesis rit. lat. Premisliensis pro Anno Domini 1912 (s. 155–156) [dostęp 2021-06-02]
- ↑ Elenchus Cleri Dioeceseos Rit[us] Lat[ini] Premisliensis, dlibra.kul.pl, 1923, s. 41 [dostęp 2022-03-10] .
- ↑ Schematismus Universi Venerabilis Cleri Saecularis et Regularis Dioecesis rit. lat. Premisliensis pro Anno Domini 1925 (s. 73) (łac.) [dostęp 2021-06-02]
- ↑ Rocznik Diecezji przemyskiej na rok 1952 (s. 69) [dostęp 2023-10-30]
- ↑ Rocznik Diecezji przemyskiej na rok 1958 (s. 80-81) [dostęp 2023-10-30]
- ↑ Rocznik Diecezji przemyskiej na rok 1966 (s. 89) [dostęp 2023-10-30]
- ↑ Rocznik Diecezji przemyskiej na rok 1979 (s. 132-133) [dostęp 2023-10-30]
- ↑ Rocznik Diecezji przemyskiej na rok 1984 (s. 241) [dostęp 20923-10-30]