Parallel presence detect – Wikipedia, wolna encyklopedia

Parallel Presence Detect – sposób informowania płyty głównej o typie i pojemności zainstalowanych modułów pamięci SIMM. Do kodowania informacji używa się pinów 67, 68, 69 oraz 70[1]. Co prawda kontakty odpowiedzialne za identyfikacje modułów są ujęte w ogólnej specyfikacji modułów SIMM, jednakże brakuje w niej opisu metody kodowania informacji. Z tego też powodu każda firma produkująca moduły (o ile używała styków PD) stosowała własne, niekompatybilne ze sobą sposoby połączenia tych pinów. W związku z powyższym, większość systemów używających tych modułów, wcale nie zwraca uwagi na piny PD. Istnieją jednak wyjątki od tej zasady - przykładowo, większość drukarek Hewlett-Packard[2] - u których, bez prawidłowo podłączonych pinów PD, pamięć nie jest wcale rozpoznawana.

Poniżej przedstawiona jest przykładowa konfiguracja pinów zgodna ze specyfikacją HP, gdzie:

  • 'GND' - masa, najczęściej połączenie z pinem 72
  • '---' - brak połączenia
Pin 70 Pin 69 Pin 68 Pin 67 Pojemność Prędkość
--- --- --- --- Nieprawidłowe -
--- --- --- GND Nieprawidłowe -
--- --- GND GND Nieprawidłowe -
--- --- GND --- Nieprawidłowe -
--- GND --- --- 8 MiB 70 ns
--- GND --- GND 1/16 MiB 70 ns
--- GND GND --- 2/32 MiB 70 ns
--- GND GND GND 4 MiB 70 ns
GND --- --- --- 8 MiB 80 ns
GND --- --- GND 1/16 MiB 80 ns
GND --- GND --- 2/32 MiB 80 ns
GND --- GND GND 4 MiB 80 ns
GND GND --- --- 8 MiB 100 ns
GND GND --- GND 1/16 MiB 100 ns
GND GND GND --- 2/32 MiB 100 ns
GND GND GND GND 4 MiB 100 ns

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]