Park leśny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Park leśny (Park Młociński w Warszawie)

Park leśny – obszar lasu o dominującym drzewostanie w wieku powyżej 80 lat wraz ze strefą brzegową przystosowany do wypoczynku, położony w granicach administracyjnych miasta lub w jego strefie podmiejskiej, wyłączony spod Zarządu Lasów Państwowych[1].

Elementami programowymi parków leśnych są: urządzenia sportowe, place zabaw dla dzieci, polany piknikowe oraz wypoczynkowe, obiekty gastronomii, toalety.

Przykładami parków leśnych mogą być Park Młociński w Warszawie; Park Leśny Arkoński i Park Leśny Głębokie w Szczecinie.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Szumański M., Niemirski A., Rutkowski S.: Rozważania nad klasyfikacją terenów zieleni, Wydawnictwo SGGW, Warszawa 1994