Parseval (sterowiec) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Parseval – linia sterowców budowanych w Niemczech w latach 1909–1917 w zakładach Luft-Fahrzeug-Gesellschaft (LFG).

Ogółem zbudowano 22 maszyny, do modelu PL-25 były to sterowce bezszkieletowe (ciśnieniowe) z dwoma balonetami wewnątrz powłoki, tj. elastycznymi zbiornikami powietrza, nadmuchiwanymi przy pomocy wentylatora napędzanego silnikiem^[1]. Kolejne modele to półszkieletowe.

Nazwa pochodziła od nazwiska konstruktora Augusta von Parsevala(inne języki) (1861–1942). Konstrukcja była oparta na doświadczeniach z Versuchsluftschiff (niem. „sterowiec eksperymentalny”) wielokrotnie przebudowywanej, pierwszej maszynie konstruktora. Jej pierwszy lot odbył się 26 maja 1906 na berlińskim lotnisku wojskowym Tegel^[2]. Trzy lata później Parseval uznał swój pierwszy sterowiec za ukończony i nazwał go PL 1.

Kolejne maszyny nosiły nazwy od PL 1 (o długości 60 m) do PL 27 (długości 157 m). PL 20 do PL 24 nie zostały zbudowane. Na przełomie lat 20. i 30. zostały zbudowane trzy sterowce Parseval-Naatz (PN 28 do PN 30).

Przypisy

↑ Henryk Grzybowski. Tradycje lotnicze ziemi kłodzkiej. Cz. 1. Balony, sterowce i szybowce do 1945 roku. „Rocznik Ziemi Kłodzkiej”. 2021 (t. XXVI), s. 85, 2021-12-01. Adam Łącki. Towarzystwo Miłośników Ziemi Kłodzkiej. ISSN 0137-4141. (pol.).
↑ Ladislas d’Orcy: 'D’Orcy’s airship manual; an international register of airships with a compendium of the airship’s elementary mechanics. New York: The Century co., 1917, s. 107–113. [dostęp 2024-10-13]. (ang.).

[rzk22pars-1] Henryk Grzybowski. Tradycje lotnicze ziemi kłodzkiej. Cz. 1. Balony, sterowce i szybowce do 1945 roku. „Rocznik Ziemi Kłodzkiej”. 2021 (t. XXVI), s. 85, 2021-12-01. Adam Łącki. Towarzystwo Miłośników Ziemi Kłodzkiej. ISSN 0137-4141. (pol.).

[Dorcy107-113-2] Ladislas d’Orcy: 'D’Orcy’s airship manual; an international register of airships with a compendium of the airship’s elementary mechanics. New York: The Century co., 1917, s. 107–113. [dostęp 2024-10-13]. (ang.).

[1]

[2]