Partia Wolności (Polska) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Partia Wolności – polska partia polityczna Kornela Morawieckiego, powstała 7 lipca 1990 w oparciu o podziemne środowisko Solidarności Walczącej. Była to partia radykalnie antykomunistyczna, jako jedyna w obozie solidarnościowym nie uznająca ustaleń Okrągłego Stołu.

Z listy Komitetu Wyborczego Partii Wolności w wyborach parlamentarnych w 1991 kandydowali:

• Kornel Morawiecki, Wrocław,
• Maciej Frankiewicz, Poznań,
• Antoni Kopaczewski, Rzeszów-Tarnobrzeg,
• Edward Wóltański, Jelenia Góra-Legnica,
• Bogusław Gruszczyński, Radom,
• Jan Korycki, Warszawa,
• Piotr Jaworski, Łódź,
• Monika Borowska-Kolankiewicz, Białystok-Suwałki,
• Zbigniew Bereszyński, Opole,
• Jerzy Przystawa, Wałbrzych.
• Leszek Dobrzyński, Szczecin

Ugrupowanie wydawało we Wrocławiu ogólnopolski tygodnik „DNI”.

Partia Wolności weszła w skład Ruchu dla Rzeczypospolitej (w wyborach parlamentarnych w 1993 startowała w ramach Koalicji dla Rzeczypospolitej). Wielu członków dawnej PW znalazło się później w szeregach Ruchu Odbudowy Polski.

Partia Wolności postulowała uchwalenie nowej konstytucji i przeprowadzenie na jej mocy wyborów samorządowych i prezydenckich w 1992. Członkami ugrupowania nie mogły być osoby, które po 13 grudnia 1981 nie zrezygnowały z członkostwa w PZPR. PW opowiadała się za zakazem kandydowania w wyborach parlamentarnych i samorządowych oraz pełnienia kierowniczych funkcji przez 10 lat byłym aktywistom PZPR i organizacji satelickich. Była zwolenniczką przystąpienia Polski do NATO. Partia chciała ograniczenia zasiłków dla bezrobotnych i wprowadzenia płatnych robót publicznych. Postulowała też odsunięcie Leszka Balcerowicza z funkcji ministra finansów i zniesienie popiwku.

 Zobacz też kategorię: Politycy Partii Wolności (Polska).

• przewodniczący: Kornel Morawiecki
• wiceprzewodniczący: Maciej Frankiewicz
• doradca kierownictwa: Romuald Kukołowicz

• Anita Gargas, Maciej Wojciechowski: Partie polityczne w Polsce. Krajowa Agencja Wydawnicza, Gdańsk 1991. ISBN 83-03-03465-0