Pastor Bonus – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pastor Bonus

Autor	Jan Paweł II
Tematyka	dokument papieski
Typ utworu	konstytucja apostolska
Wydanie oryginalne
Miejsce wydania	Watykan
Język	łacina
Data wydania	1988
Wydawca	Libreria Editrice Vaticana
poprzednia Spirituali militum curae następna Ex corde Ecclesiae

Pastor Bonus – konstytucja apostolska ogłoszona przez Jana Pawła II reformująca Kurię Rzymską i poszczególne dykasterie. Dokument nosi datę 28 czerwca 1988.

Pastor Bonus określa kompetencje Sekretariatu Stanu, Kongregacji, Trybunałów, Rad Papieskich oraz innych służb administracyjnych i komisji w Kurii Rzymskiej.

Pastor Bonus ustanawia także normy wizyt biskupów w Rzymie ad limina apostolorum i relacji między Stolicą Apostolską a Kościołami partykularnymi i konferencjami episkopatów.

Mocą konstytucji Pastor Bonus papież włączył utworzoną przez Pawła VI Radę do Spraw Publicznych Kościoła w struktury Sekretariatu Stanu, tworząc tzw. Drugą Sekcję czyli Sekcję ds. Relacji z Państwami.

Konstytucja dopuszcza możliwość członkostwa w dykasteriach dla prezbiterów, diakonów, zakonników i świeckich, co przez wieki było zarezerwowane dla kardynałów.

• Tekst Konstytucji Pastor Bonus (it)