Patryca – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2013-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Patryca (od łac. pater – ojciec^[1]; także puncon^[2]) – rodzaj wypukłego stempla, służącego do wykonania wklęsłej matrycy^[2][3]. Patryca to "matryca" służąca do wykonania matrycy, czyli formy, z której dopiero wykonuje się kopie. Patryca jest negatywem matrycy - wystające elementy rysunku na powierzchni jednej z nich są analogicznymi zagłębieniami w drugiej. Patryca jest modelem lub kopią oryginału i służy do wykonania jednej lub wielu matryc (np. w numizmatyce wskazane jest, aby liczba matryc była jak najmniejsza lub wręcz równa jeden - aby wszystkie kopie były identyczne). Patryca jest siłą rzeczy wykonana z twardszego lub w inny sposób bardziej odpornego materiału niż matryca. Matrycę uzyskuje się z patrycy metodą tłoczenia lub kucia, na zimno lub gorąco.