Phaeosphaeriaceae – Wikipedia, wolna encyklopedia
Pseudoophiobolus mathieui | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | Phaeosphaeriaceae |
Nazwa systematyczna | |
Phaeosphaeriaceae M.E. Barr Mycologia 71(5): 948 (1979)[1] | |
Typ nomenklatoryczny | |
Phaeosphaeria I. Miyake 1909 |
Phaeosphaeriaceae M.E. Barr – rodzina grzybów z klasy Dothideomycetes[2].
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Szeroko rozprzestrzenione grzyby mikroskopijne, saprotrofy lub pasożyty roślin, niektóre także grzybów (grzyby nagrzybne). Niektóre gatunki są nadpasożytami (np. Ampelomyces quisqualis i inne z rodzaju Ampelomyces)[3].
Teleomorfy tworzą kuliste lub prawie kuliste, niewielkie pseudotecja podobne do perytecjów, o dobrze rozwiniętym ostiolum, często otoczonym peryfizami. Ściana miękka, zbudowana z małych, cienkościennych, pseudoparenchymatycznych komórek zanurzonych w galaretowatej substancji. Worki wrzecionowato-eliptyczne, z poprzecznymi przegrodami, wcięte tylko na przegrodach pierwotnych, czasami ze śluzowatą otoczką. U niektórych gatunków znane są tylko anamorfy typu coelomycetes[3].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Phaeosphaeriaceae, Pleosporales, Pleosporomycetidae, Dothideomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Według aktualizowanej klasyfikacji Index Fungorum bazującej na Dictionary of the Fungi do rodziny tej należą liczne rodzaje. Niektóre z nich:
- Ampelomyces Ces. ex Schltdl. 1852
- Eudarluca Speg. 1908
- Neosetophoma Gruyter, Aveskamp & Verkley 2010
- Phaeosphaeria I. Miyake 1909
- Pseudoophiobolus Phook., Wanas. & K.D. Hyde 2017[4]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2023-11-16] .
- ↑ CABI databases [online] [dostęp 2024-07-21] .
- ↑ a b Joanna Marcinkowska , Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, s. 73, 74, ISBN 978-83-09-01048-7 .
- ↑ Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2023-11-16] .