Piórolotek zwyczajny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Piórolotek zwyczajny
Emmelina monodactyla
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

uskrzydlone

Rząd

motyle

Rodzina

piórolotkowate

Rodzaj

Emmelina

Gatunek

piórolotek zwyczajny

Synonimy
  • Phalaena Alucita monodactyla Linnaeus, 1758
  • Pterophorus monodactylus f. rufa Dufrane, 1960

Piórolotek zwyczajny (Emmelina monodactyla) – gatunek owada z rzędu motyli, należący do rodziny piórolotkowatych (Pterophoridae).

Wygląd

[edytuj | edytuj kod]

Ciało ma kolor jasnobrązowy, żółtawy, szarawy. Skrzydło przednie, długości ponad 1 cm, jest wąskie, palczasto rozszczepione, żółte lub szarobiałe. Tylne składa się z 3 szczeciniastych promieni; w spoczynku motyl ukrywa je pod przednim.

Środowisko, rozmieszczenie i gęstość zasiedlenia

[edytuj | edytuj kod]

Piórolotek zwyczajny żyje w ogrodach i widnych lasach strefy umiarkowanej Europy. Jest pospolity, choć, podobnie jak jego kuzyn – piórolotek pięciopiór, często niedostrzegany.

Okres występowania

[edytuj | edytuj kod]

Imago latają praktycznie cały rok - zazwyczaj spotykane są od marca do listopada, ale czasem również w pozostałych miesiącach. Gąsienice pojawiają się wiosną. Poczwarka nie tworzy oprzędu, najczęściej jest zawieszana nisko nad ziemią; początkowo ma kolor cielisty a później brunatnieje.

Rośliny żywicielskie

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek jest ściśle związany z powojem polnym (Convolvulus arvensis).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]