Piława (dopływ Gwdy) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Piława
Ilustracja
Piława koło wsi Liszkowo
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Rzeka
Długość 82 km
Źródło
Miejsce Jezioro Komorze
Wysokość

ok. 150 m n.p.m.

Współrzędne

53°33′36″N 16°30′01″E/53,560000 16,500278

Ujście
Recypient Gwda
Miejsce

we wsi Dobrzyca

Wysokość

ok. 65 m n.p.m.

Współrzędne

53°13′29″N 16°47′04″E/53,224722 16,784444

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko górnej krawiędzi po lewej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie powiatu złotowskiego
Mapa konturowa powiatu złotowskiego, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „ujście”

Piławarzeka w zachodniej Polsce, prawy (najdłuższy) dopływ Gwdy. Płynie na Pojezierzu Południowopomorskim, w województwie zachodniopomorskim i wielkopolskim.

Rzeka zaczyna bieg od jeziora Komorze i dalej płynie kolejno przez jezioro Rakowo, Brody, Strzeszyn, Kocie i do największego jeziora w jej biegu Pile dalej płynie przez jeziora Dołgie i Berlińskie, lasy Puszczy Drawskiej i Równinę Wałecką. Do Gwdy uchodzi we wsi Dobrzyca.

Piławą prowadzi szlak kajakowy.

Przed II wojną światową wzdłuż Piławy Niemcy zbudowali pas umocnień wojskowych Wału Pomorskiego.

Główne dopływy:

Miejscowości nad Piławą: Liszkowo, Nadarzyce, Szwecja, Czechyń, Zabrodzie, Dobrzyca, Piława.

W 43,4 km Piławy we wsi Starowice zlokalizowana jest mała elektrownia wodna o mocy 82 kW z jazem piętrzącym[1].

Na polskiej mapie wojskowej z 1936 r. przy oznaczeniu rzeki podano polski egzonim Piła[2]. Do 1945 r. poprzednią niemiecką nazwą było Pilow[3]. W 1949 r. ustalono urzędowo polską nazwę Piława[4].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mała Elektrownia Wodna w miejscowości Starowice, gm. Borne Sulinowo. Związek Powiatów Polskich. [dostęp 2011-08-10].
  2. Arkusz 43 Bydgoszcz. Mapa operacyjna 1:300 000. Wojskowy Instytut Geograficzny, Warszawa: 1936.
  3. Arkusz 2766 Lebehnke. W: Topografische Karten (Meßtischblätter) 1:25 000. Reichsamt für Landesaufnahme, 1938.
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 11 lutego 1949 r. (M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 7)

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]