Pierwsza Kolej Transkontynentalna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mapa First Transcontinental Railroad

Pierwsza Kolej Transkontynentalna w Ameryce Północnej (ang. First Transcontinental Railroad) – wybudowana w latach 60. XIX wieku linia kolejowa, łącząca sieć kolejową we wschodnich Stanach Zjednoczonych z Kalifornią i wybrzeżem Oceanu Spokojnego.

Ukończona 10 maja 1869 roku linia pozwoliła na zastąpienie karawan osadników nowocześniejszym środkiem transportu, przyczyniając się do gwałtownego wzrostu liczby mieszkańców zachodu Stanów Zjednoczonych i szybkiego rozwoju amerykańskiej gospodarki[1]. Podróż ze wschodniego wybrzeża na zachodnie, która przed budową linii kolejowej kosztowała prawie 1000 dolarów, po jej ukończeniu staniała do 150[2].

Ceremonia połączenia linii w Promontory Summit, Utah, 10 maja 1869

Linia powstała przez połączenie pierwotnie konkurencyjnych przedsięwzięć prowadzonych przez Central Pacific Railroad i Union Pacific Railroad[2].

Obsługę linii zapewniały parowozy Jupiter[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ceremony at “Wedding of the Rails”, May 10, 1869 at Promontory Point, Utah [online], www.wdl.org [dostęp 2019-05-09] (ang.).
  2. a b Transcontinental Railroad. www.history.com, 2010. [dostęp 2018-03-07]. (ang.).
  3. Wielka księga wielkich pociągów, Ożarów Mazowiecki: Olesiejuk, 2014, ISBN 978-83-274-0559-3, OCLC 891252478.