Pijaństwo (satyra) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Pijaństwo – satyra napisana autorstwa Ignacego Krasickiego. Utwór stanowi szóstą część zbioru satyr, opracowywanego w latach 1778–1779 i opublikowanego 1 września 1779. Zbiór ukazał się pt. Satyry. Za przywilejem. W Warszawie 1779, nazywany jest tradycyjnie Satyr częścią pierwszą[1].
Jest stworzona w formie dialogu dwóch szlachciców, jednego typowego sarmaty, drugiego – oświeconego człowieka. Opowiada ona o problemach społeczeństwa polskiego w XVIII wieku, tu pijaństwa. Jest krytyką zgubnego nałogu alkoholizmu. Nawołuje do wstrzemięźliwości i powstrzymania się od picia trunków w celu zachowania „trzeźwego umysłu”.
Część wersów utworu (w. 39–46) jest bardzo podobna do satyry Description d’un repas ridcule... autorstwa Nicolasa Boileau[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Józef Tomasz Pokrzywniak , Wstęp, [w:] Ignacy Krasicki, Satyry i Listy, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1999, CXXXII-CXXXIII, ISBN 83-04-04454-4, OCLC 750018939 .
- ↑ Zbigniew Goliński , Przypisy, [w:] Ignacy Krasicki, Satyry i Listy, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1999, s. 42, ISBN 83-04-04454-4, OCLC 750018939 .