Piotr Brol – Wikipedia, wolna encyklopedia

Piotr Brol

Pełne imię i nazwisko	Piotr Paweł Brol
Data i miejsce urodzenia	26 kwietnia 1944 Nakło
Data i miejsce śmierci	28 czerwca 2001 Lahnstein
Wzrost	182 cm
Pozycja	bramkarz
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1957–1961 Orzeł Nakło 1962–1964 Polonia Bytom 1964–1965 Śląsk Wrocław 1966–1973 Polonia Bytom
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1967–1969 Polska 2 (0)
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Piotr Paweł Brol (ur. 26 kwietnia 1944, zm. 28 czerwca 2001) – polski piłkarz, bramkarz. Do 1961 nosił nazwisko Broll, wrócił do niego po wyjeździe do Niemiec.

Już jako piętnastolatek grał w Orle Nakło Śląskie^[1]. W latach 1960–1973 był zawodnikiem Polonii Bytom, z którą w 1962 sięgnął po tytuł mistrza Polski^[2]. W czasie służby wojskowej grał w Śląsku Wrocław (sezon 1963/1964 zakończony awansem do ekstraklasy (11 spotkań) oraz sezon 1964/1965 (12 spotkań). W barwach Polonii w reprezentacji Polski debiutował 4 sierpnia 1967 w spotkaniu ze Związkiem Radzieckim, przegranym na wyjeździe 1:2^[3] (w ramach eliminacji przed turniejem olimpijskim w 1968), drugi i ostatni raz zagrał 30 kwietnia 1969 w towarzyskim, wyjazdowym, spotkaniu z Turcją, wygranym 3:1^[4].

• Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie (1945-1962). 100 lat prawdziwej historii (3), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017