Piotr de Bourbon – Wikipedia, wolna encyklopedia

Piotr I de Bourbon
Ilustracja
Popiersie Piotra I w pałacu w Wersalu
ilustracja herbu
książę Burbonii
Okres

od 1342
do 19 września 1356

Dane biograficzne
Dynastia

Burbonowie

Data urodzenia

1311

Data i miejsce śmierci

19 września 1356
bitwa pod Poitiers

Ojciec

Ludwik I de Bourbon

Matka

Maria d’Avesnes

Żona

Izabela de Valois

Dzieci

Ludwik II,
Joanna,
Blanka,
Bonne,
Katarzyna,
Małgorzata,
Izabela,
Maria

Piotr de Bourbon (ur. 1311, zm. 19 września 1356) – książę Burbonii, najstarszy syn hrabiego Ludwika I, księcia Burbonii, i Marii d’Avesnes.

Poległ w czasie szarży na pozycje Anglików w bitwie pod Poitiers. Prawdopodobnie cierpiał na zaburzenia psychiczne, które odziedziczył po nim syn Ludwik i córka Joanna oraz jej syn - król Karol VI Szalony.

Dzieci

[edytuj | edytuj kod]

25 stycznia 1326 ożenił się z Izabellą de Valois - córką Karola de Valois i jego trzeciej żony Mahaut de Châtillon. Doczekał się z żoną siedmiu córek i jednego syna: