Piotr de Bourbon – Wikipedia, wolna encyklopedia

Piotr I de Bourbon
	; Popiersie Piotra I w pałacu w Wersalu
	książę Burbonii
Okres	od 1342; do 19 września 1356
	Dane biograficzne
Dynastia	Burbonowie
Data urodzenia	1311
Data i miejsce śmierci	19 września 1356 ; bitwa pod Poitiers
Ojciec	Ludwik I de Bourbon
Matka	Maria d’Avesnes
Żona	Izabela de Valois
Dzieci	Ludwik II,; Joanna,; Blanka,; Bonne,; Katarzyna,; Małgorzata,; Izabela,; Maria
	Multimedia w Wikimedia Commons

Piotr de Bourbon (ur. 1311, zm. 19 września 1356) – książę Burbonii, najstarszy syn hrabiego Ludwika I, księcia Burbonii, i Marii d’Avesnes.

Poległ w czasie szarży na pozycje Anglików w bitwie pod Poitiers. Prawdopodobnie cierpiał na zaburzenia psychiczne, które odziedziczył po nim syn Ludwik i córka Joanna oraz jej syn - król Karol VI Szalony.

Dzieci

25 stycznia 1326 ożenił się z Izabellą de Valois - córką Karola de Valois i jego trzeciej żony Mahaut de Châtillon. Doczekał się z żoną siedmiu córek i jednego syna:

Ludwik II (1337–1410) – książę Burbonii
Joanna (1337–1378) – żona Karola V Mądrego, króla Francji
Blanka (1339–1361) – żona Piotra I Okrutnego, króla Kastylii
Bonne (1341–1402) – żona Amadeusza VI, hrabiego Sabaudii
Catherinne (1342–1427) – żona Jana VI, hrabiego Harcourt i Aumale, barona Elbeuf
Marguerite (1344–po 1416) – żona Arnaud, pana Albret i hrabiego Dreux, matka Karola d’Albret
Isabelle (1345)
Marie (1347–1401), zakonnica w Poissy