Piramida Luwru – Wikipedia, wolna encyklopedia

Piramida Luwru – konstrukcja ze stali i szkła, znajdująca się na dziedzińcu Luwru w Paryżu. Budynek zapisał się w historii świata jako arcydzieło architektury nowoczesnej XX wieku^[1].

Pomysłodawcą powstania piramidy był prezydent Francji François Mitterrand. Projekt konstrukcji wykonał Ieoh Ming Pei. Jej budowa została ukończona w 1989 roku. Piramida ma 21,65 m wysokości, a bok podstawy ma 35,42 m. W piramidzie znajdują się 603 tafle szklane o kształcie rombu i 70 tafli trójkątnych, co daje łącznie 673 elementy. Informacja o rzekomej liczbie 666 jest błędna i pochodzi jeszcze z lat 80 (media cytowały tę liczbę podczas budowy). Wykorzystał ją Dan Brown w powieści Kod Leonarda da Vinci. Nachylenie ścian wynosi 51° (wzorem proporcji była piramida Cheopsa, której nachylenie wynosi 51°50′). Cała konstrukcja waży 180 ton.

Pod piramidą znajduje się główny hall wejściowy do muzeum, z którego prowadzą trzy podziemne ścieżki do poszczególnych skrzydeł pałacu. Półpiętro każdej z nich zadaszone jest dodatkową małą piramidką.

Przypisy

↑ "Six of I.M. Pei's Most Important Buildings" The New York Times 16.05.2019.

Linki zewnętrzne

Piękna dwudziestoletnia. sztuka-architektura.pl, 2000-01-01. [dostęp 2019-05-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-17)].

[1] "Six of I.M. Pei's Most Important Buildings" The New York Times 16.05.2019.

[1]