Pistolet maszynowy Kis – Wikipedia, wolna encyklopedia

KIS

Replika pistoletu KIS (bez magazynka) w Muzeum im. Orła Białego
Państwo	Polskie Państwo Podziemne
Rodzaj	pistolet maszynowy
Historia
Prototypy	zima 1943
Produkcja	listopad 1943 – lato 1944
Wyprodukowano	37-38 egz.
Dane techniczne
Kaliber	9 mm
Nabój	9 x 19 mm Parabellum
Magazynek	pudełkowy, 32 nab. – STEN
Wymiary
Długość	600 mm[1]
Długość lufy	ok. 220 mm (ma 6 bruzd)[1]
Inne
Zasięg skuteczny	100 m[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

KIS – pistolet maszynowy opracowany przez Polikarpa Rybickiego ps. „Konar”, Witolda Szafrańskiego ps. „Igo” i Stanisława Skorupkę ps. „Smrek”^[1].

Nazwa pistoletu pochodzi od pierwszych liter pseudonimów konstruktorów^[1]. Produkowany w konspiracji w latach 1943–1944^[1]. Części produkowano w Starachowicach, a wykańczanie, montaż oraz bruzdowanie luf wykonywano w warsztacie polowym w rejonie Gór Świętokrzyskich przy oddziale AK „Nurta”^[1]. Pierwotnie pistolet nazwany został Likwidatorem, nazwa KIS została nadana w marcu 1944 roku. Później nazwę „Likwidator” nosiła seria 8 pistoletów maszynowych, wzorowanych na KIS-ie, wykonanych od kwietnia do lipca 1944 roku przez Zdzisława Dydę w warsztacie rusznikarskim AK w Opatowie^[1].

KIS działał na zasadzie odrzutu zamka swobodnego. Wzorowany był na Stenie^[1]. Lufa była pozbawiona osłony. Pistolet nie posiadał kolby. Malowany był farbą olejną. Był przystosowany tylko do prowadzenia ognia ciągłego. Zastosowano lufę o przewodzie gwintowanym, z 6 polami i bruzdami, oksydowaną chemicznie.

• Andrzej Ciepliński: Encyklopedia współczesnej broni palnej : (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WIS, 1994, s. 98. ISBN 83-86028-01-7.
• Kazimierz Satora, "Produkcja uzbrojenia w polskim ruchu oporu 1939-1944", Warszawa 1985