Pnie (gromada) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pnie
gromada
1954–1961
Państwo

 Polska

Województwo

1954–55: warszawskie
1956–61: kieleckie

Powiat

1954–55: grójecki
1956–61: białobrzeski

Data powstania

5 października 1954

Data likwidacji

31 grudnia 1961

Siedziba

Pnie

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

9

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

11

brak współrzędnych

Pnie – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Pnie z siedzibą GRN w Pniach utworzono – jako jedną z 8759 gromad[3] – w powiecie grójeckim w woj. warszawskim, na mocy uchwały nr VI/10/5/54 WRN w Warszawie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Bronisławów, Domaniewice, Olkowice, Piotrów, Pnie, Stanisławów, Wojeciechówka, Wola Branecka i Zbrosza Mała oraz północna część dotychczasowej gromady Promna Kolonia (której nowo utworzono południowa granica przebiega: poczynając od południowo-zachodniej granicy gromady Stanisławów wzdłuż drogi polnej w kierunku południowo-zachodnim, dochodzi do szosy Warszawa-Radom, następnie zmienia kierunek na północny, przebiegając wzdłuż wyżej wspomnianej szosy na długości około 350 m, przecina szosę i dalej biegnie w kierunku południowo-zachodnim wzdłuż drogi polnej, prowadzącej do wsi Helenów i dochodzi do północno-wschodniej granicy gromady Falencice) ze zniesionej gminy Promna w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 11 członków gromadzkiej rady narodowej[7].

1 stycznia 1956 gromada weszła w skład nowo utworzonego powiatu białobrzeskiego w woj. kieleckim[8].

31 grudnia 1961 gromadę zniesiono, a jej obszar włączono do gromad Olszamy (wieś Ługowa Wola oraz kolonie Domaniewice, Olkowice, Zbrosza Mała, Bronisławów i Klin Branecki) i Promna (wsie Pnie, Wola Branecka i Stanisławów oraz kolonie Władysławów, Wojeciechówka, Piotrów, Sielce, Wola Branecka i Promna) w tymże powiecie[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr VI/10/5/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu grójeckiego; w ramach Zarządzenia Nr Or. V-0/1/54 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 29 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 11, Poz. 67)
  7. Uchwała Nr 220 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Grójcu z dnia 2 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 7 października 1954 r., Nr. 9, Poz. 44)
  8. Dz.U. z 1955 r. nr 44, poz. 288
  9. Uchwała Nr 23/61 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 15 września 1961 r. o zniesieniu, połączeniu i utworzeniu niektórych gromad w województwie kieleckim (w brzmieniu uchwały Nr 30/61 z dnia 22 listopada 1961 r.) (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 30 listopada 1961 r., Nr. 14, Poz. 129)