Podłokietnik – Wikipedia, wolna encyklopedia
Podłokietniki – boczne poręcza mebla do siedzenia, służące do opierania łokci[1]. Podłokietniki bywają tapicerowane, połączone są często z siedziskiem mebla i oparciem.
Rodzaje mebli z podłokietnikami: fotel, sofa, szezlong.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ podłokietnik - definicja, synonimy, przykłady użycia [online], sjp.pwn.pl [dostęp 2023-10-24] (pol.).