Podtorze – Wikipedia, wolna encyklopedia

Schemat podtorza w postaci a) nasypu, b) przekopu.
1. Nawierzchnia, 2. Skarpa, 3. Rów boczny

Podtorze – budowla geotechniczna wykonana na gruncie rodzimym jako nasyp lub przekop wraz z urządzeniami ją zabezpieczającymi i odwadniającymi^[1], na której jest ułożona nawierzchnia toru kolejowego.

Może być ono naturalne lub sztuczne, utworzone przez wykonanie wykopu lub nasypu. W razie nadmiaru ziemi z wykopu po obu stronach toru sypie się tzw. odkłady (odwały), w razie niedoboru ziemi wykopuje się ukopy.

Górną powierzchnię podtorza nazywa się torowiskiem, a powierzchnie boczne skarpami lub stokami.

Przypisy

↑ Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle kolejowe i ich usytuowanie (Dz.U. z 1998 r. nr 151, poz. 987, Dział I, § 3).

Bibliografia

Podtorze. [w:] Leksykon Terminów Kolejowych [on-line]. Kolejpedia. [dostęp 2014-06-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-14)].

[1] Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle kolejowe i ich usytuowanie (Dz.U. z 1998 r. nr 151, poz. 987, Dział I, § 3).

[1]