Pojazd jednośladowy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Polski skuter WFM Osa
Skuter jest przykładem pojazdu jednośladowego
Ślad roweru na śniegu
Rower pozostawia po sobie ślad w postaci pojedynczej linii

Pojazd jednośladowy, jednoślad, jednośladowiec[1]pojazd kołowy, w którym wszystkie koła (zazwyczaj tylko dwa) są ustawione w jednej linii. Nazwa ta wynika z faktu, że pojazdy tego rodzaju pozostawiają za sobą na miękkim podłożu ślad w postaci jednej linii.[2]

W odróżnieniu od pojazdów jednośladowych, pojazdy wielośladowe, posiadają zestawy kół, które na miękkim podłożu zostawiają za sobą dwie lub więcej równoległych linii.

Zaletą pojazdów jednośladowych w ruchu miejskim jest fakt, że są one znacznie węższe od pojazdów wielośladowych, dzięki czemu zajmują one znacznie mniej miejsca na jezdni i parkingach oraz łatwiej jest się nimi posługiwać na zatłoczonych drogach.

Ich podstawową wadą jest natomiast ich niestabilność w stanie spoczynku oraz przy prędkościach poniżej 10 km/h. W ruchu pojazd jednośladowy jest samorzutnie stabilizowany dzięki efektowi żyroskopowemu.

Pojazdy jednośladowe są jedynymi, na których można inicjować proces skręcenia za pomocą przeciwskrętu, tj. krótkotrwałego ruchu kierownicy w stronę przeciwną do zamierzonego skrętu.

Do jednośladów zalicza się:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. jednoślad [online], Słownik języka polskiego PWN [dostęp 2021-06-27] (pol.).
  2. pojazd jednośladowy [online], Słownik języka polskiego PWN [dostęp 2021-06-27] (pol.).