Pole biwakowe – Wikipedia, wolna encyklopedia
Pole biwakowe (pole namiotowe) – w Polsce i Skandynawii miejsce czasami ogrodzone, umożliwiające nocleg w namiocie, które nie jest strzeżone[1]. Na polu biwakowym znajdują się punkty poboru wody pitnej, podstawowe urządzenia sanitarne i tereny rekreacyjne[2]. Pola biwakowe zapewniają m.in. zbiorową umywalnię i szalety. Najczęściej znajdują się przy wodnych i pieszych szlakach turystycznych.
Z pól biwakowych korzysta się głównie w miesiącach letnich. W pierwszym kwartale 2023 roku - miesiącach zimnych, z pól biwakowych na 7 milionów turystów tylko niespełna 3 tysiące zdecydowało się wybrać ofertę kempingów i pól biwakowych[3].
Według danych GUS-u w 2008 roku w Polsce było 232 pól biwakowych. W ciągu całego 2008 ze wszystkich pól biwakowych w Polsce, skorzystało 98 382 osób, z czego 9,2% stanowili turyści zagraniczni. Połowa wszystkich turystów korzystała z pól biwakowych w sierpniu[2].
Rok | Liczba pól biwakowych |
---|---|
1980 | 458 |
1985 | 442 |
1990 | 390 |
2000 | 339 |
2006 | 247 |
2007 | 239 |
2008 | 232 |
Województwo | Liczba pól biwakowych |
---|---|
woj. dolnośląskie | 5 |
woj. kujawsko-pomorskie | 16 |
woj. lubelskie | 5 |
woj. lubuskie | 29 |
woj. łódzkie | 4 |
woj. małopolskie | 12 |
woj. mazowieckie | 4 |
woj. opolskie | — |
woj. podkarpackie | 18 |
woj. podlaskie | 11 |
woj. pomorskie | 33 |
woj. śląskie | 13 |
woj. świętokrzyskie | — |
woj. warmińsko-mazurskie | 21 |
woj. wielkopolskie | 21 |
woj. zachodniopomorskie | 40 |
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Grzegorz Gołembiewski (red.): Kompendium wiedzy o turystyce. Warszawa-Poznań: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 266. ISBN 83-01-13617-0.
- ↑ a b c d Turystyka w 2008 r.. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2009-08-12, s. 72, 76, 93, 95. ISSN 1425-8846.
- ↑ Główny Urząd Statystyczny , Wykorzystanie turystycznych obiektów noclegowych w 1 kwartale 2023 r. [online], GUS, 28 maja 2023 [dostęp 2023-12-02] (pol.).