Pomnik Obrońców Poczty Polskiej w Gdańsku – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pomnik Obrońców Poczty Polskiej
w Gdańsku
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Miejscowość

Gdańsk

Miejsce

Stare Miasto, pl. Obrońców Poczty Polskiej

Projektant

Wincenty Kućma, Krystyna Hajdo-Kućma

Materiał

nierdzewna blacha

Całkowita wysokość

9 m

Data odsłonięcia

1 września 1979

Położenie na mapie Gdańska
Mapa konturowa Gdańska, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pomnik Obrońców Poczty Polskiejw Gdańsku”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Pomnik Obrońców Poczty Polskiejw Gdańsku”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Pomnik Obrońców Poczty Polskiejw Gdańsku”
Ziemia54°21′19,9″N 18°39′26,0″E/54,355528 18,657222

Pomnik Obrońców Poczty Polskiejpomnik na cześć uczestników obrony 1 września 1939 Poczty Polskiej w Gdańsku, według projektu Krystyny Hajdo-Kućmy i Wincentego Kućmy (główny projektant), odsłonięty 1 września 1979 (w czterdziestą rocznicę wybuchu II wojny światowej) na placu Obrońców Poczty Polskiej w Śródmieściu Gdańska. Został ufundowany przez Pocztę Polską. Pomnik przedstawia umierającego pocztowca, któremu bogini zwycięstwa Nike podaje karabin, a z otwartej torby pocztowej wysypują się listy. Postacie wkomponowane są w stylizowane fale morskie zwieńczone gołębiami pokoju.

Brązowe epitafium na murze
Fragment pomnika – stempel pocztowy z datą 1 września 1939

Pomnik został wykonany ze stali nierdzewnej. W realizacji projektu oprócz samego autora i jego krakowskich współpracowników uczestniczyła także 15-osobowa grupa robotników Gdańskich Zakładów Rafineryjnych, którzy pomagali kształtować ten bardzo trudny materiał. Wraz z pomnikiem odsłonięto umieszczone na murze dawnego dziedzińca poczty epitafium – płaskorzeźbę z brązu, której autorami są Maria i Zygfryd Korpalski. Odsłonięcia pomnika dokonał I sekretarz Komitetu Centralnego PZPR Edward Gierek.

Według zamysłu projektanta pomnik stanowi element tryptyku złożonego także z częstochowskiego pomnika poległych za ojczyznę (1985) oraz warszawskiego pomnika powstania warszawskiego (1989)[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Marek Mamoń: 185 elementów, w sumie 20 ton. Kto pamięta, jak powstał Pomnik Poległym w Obronie Ojczyzny?. [w:] Gazeta.pl Częstochowa [on-line]. Agora SA, 2013-05-01. [dostęp 2013-05-02]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]