Porozumienie Kobiet 8 Marca – Wikipedia, wolna encyklopedia

Porozumienie Feministyczne 8 Marca – nieformalna i niezależna grupa kobiet i mężczyzn powstała w 2000 r, domagająca się równouprawnienia kobiet i zmian przeciwstawiających się dyskryminacji kobiet w świetle polskiego prawa^[1]. Nazwa grupy nawiązuje do Międzynarodowego Dnia Kobiet, obchodzonego 8 marca.

Grupa współpracuje tylko organizacjami pozarządowymi, innymi grupami nieformalnymi oraz związkami zawodowymi, odmawiając współpracy z partiami politycznymi. Swoją działalność grupa finansuje z własnych środków, a od 2009 r. wspierają ją także artyści i artystki, przekazując swoje prace^[1].

Porozumienie organizuje pokojowe zgromadzenia mające na celu potępiać akty przemocy oraz coroczne manify^[2]. W 2022 roku nazwa grupy została zmieniona przez kolejne pokolonie działaczek z Porozumienie Kobiet 8 Marca^[3].

Grupa za główny cel bierze nagłośnienie i zwrócenie uwagi opinii publicznej na problemy wszystkim kobiet żyjących w Polsce, ale Porozumienie występuje także np. w imieniu mężczyzn przy okazji tzw. "umów śmieciowych" niepełnosprawnych, osób starszych, osób LGBT+ i migrantek^[1][4].

W sprawie aborcji grupa zajmuje liberalne stanowisko, potępiając obowiązujący kompromis, zakładający dostęp do aborcji w trzech przypadkach (gdy ciąża zagraża zdrowiu lub życiu matki, gdy istnieje prawdopodobieństwo ciężkiego uszkodzenia lub upośledzenia płodu lub gdy ciąża jest wynikiem czynu zabronionego – gwałt lub kazirodztwo)^[5] i podkreślając, że w obecnej sytuacji nie istnieje efektywny system umożliwiający wykonanie zabiegu, a kobieta, która chce go wykonać jest narażona na przemoc i upokorzenie^[6].

Porozumienie chce sprawić, aby jak najwięcej obywatelek wyszło na polskie ulice i zabrało głos w dyskusji, która je bezpośrednio dotyczy^[4][7].

Grupa powstawała w 2000 r. jako odpowiedź na wydarzenia w Lublińcu, kiedy policja na podstawie anonimowego donosu zatrzymała kobietę znajdującą się w gabinecie lekarskim, gdzie miał być wykonywany zabieg aborcji i nie informując o jej prawach, przewiozła ją na przymusowe badania ginekologiczne^[4]. Osoby, które w tym czasie wystosowały list protestacyjny do Rzecznika Praw Obywatelskich i mediów postanowiły co roku w dniu 8 marca protestować publicznie, organizując manify i walcząc o prawa kobiet^[1].