Powiat podgórski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Powiat podgórski
	powiat
	1918–1923
Państwo	Polska
Województwo	krakowskie
Data powstania	1918
Data likwidacji	1 stycznia 1924
Siedziba	Kraków
Powierzchnia	221 km²
Populacja (1921); • liczba ludności	; 39 937
• gęstość	180,7 os./km²
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba gmin miejskich	1
Liczba gmin wiejskich	50
	Położenie na mapie województwa;

Powiat podgórski – powiat II Rzeczypospolitej w latach 1918–1924. Nazwa powiatu wywodzi się od dawnego miasta Podgórza – od 1915 dzielnicy Krakowa – przez co za II RP siedziba powiatu znajdowała się w Krakowie, stanowiącym odrębny powiat grodzki.

Powiat był kontynuacją galicyjskiego powiatu podgórskiego. Jedynym miastem w powiecie była Skawina.

Powiat podgórski 23 grudnia 1920 roku wszedł jako jeden z 24 powiatów w skład nowo utworzonego woj. krakowskiego^[1]. 1 stycznia 1924 roku powiat został zniesiony, a jego terytorium włączone do powiatu krakowskiego^[2].

Starostowie

Michał Rawski (1920–1923)^[3]

Zobacz też

podział administracyjny II RP

Przypisy

↑ Dz.U. z 1920 r. nr 117, poz. 768.
↑ Dz.U. z 1923 r. nr 122, poz. 992.
↑ II. Ruch służbowy w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych od 1 grudnia 1923 do 1 stycznia 1924 r.. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych”. 1, s. 22, 1 marca 1924. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych.

[1] Dz.U. z 1920 r. nr 117, poz. 768.

[2] Dz.U. z 1923 r. nr 122, poz. 992.

[3] II. Ruch służbowy w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych od 1 grudnia 1923 do 1 stycznia 1924 r.. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych”. 1, s. 22, 1 marca 1924. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych.

[1]

[2]

[3]

Powiat miejski	Kraków
Powiaty ziemskie	bialski bocheński brzeski chrzanowski dąbrowski dębicki (od 1937) gorlicki grybowski (do 1932) jasielski krakowski limanowski makowski (1924-32) mielecki myślenicki nowosądecki nowotarski oświęcimski (do 1932) pilzneński (do 1932) podgórski (do 1923) ropczycki (do 1937) spisko-orawski (do 1925) tarnowski wadowicki wielicki (do 1932) żywiecki