Powiatowy zespół ds. orzekania o niepełnosprawności – Wikipedia, wolna encyklopedia

Powiatowy zespół ds. orzekania o niepełnosprawnościorgan administracji publicznej orzekający w pierwszej instancji w sprawach o stwierdzenie niepełnosprawności.

Instytucja powiatowych zespołów ds. orzekania o niepełnosprawności została wprowadzona do polskiego porządku prawnego w 1997 roku na mocy ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. z 2024 r. poz. 44). Kolejna ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej (Dz.U. z 1998 r. nr 106, poz. 668, ze zm.), zmieniła właściwość zespołów. Powstały wówczas powiatowe zespoły ds. orzekania o niepełnosprawności, które są organami pierwszej instancji. Organami drugiej instancji – odwoławczymi są wojewódzkie zespoły ds. orzekania o niepełnosprawności.

Procedura orzekania

[edytuj | edytuj kod]

Orzekanie odbywa się na wniosek osoby zainteresowanej lub jej przedstawiciela ustawowego, bądź za zgodą ww. osób na wniosek ośrodka pomocy społecznej o niepełnosprawności bądź o stopniu niepełnosprawności oraz określają wskazania dotyczące:

  • odpowiedniego zatrudnienia osoby ze względu na możliwości psychiczne jak i fizyczne danej osoby
  • szkolenia – w tym specjalistycznego
  • zatrudnienia w Zakładzie Aktywności Zawodowej
  • uczestniczenia w terapii zajęciowej (Warsztaty Terapii Zajęciowej)
  • zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, pomoce techniczne, umożliwiające funkcjonowanie danej osoby
  • korzystania ze środowiskowego systemu wsparcia (samodzielna egzystencja), czyli:
    • korzystanie z usług socjalnych
    • korzystanie z usług opiekuńczych
    • korzystanie z terapii
    • korzystanie z rehabilitacji
    • świadczonych przez:
  • stałej (długotrwałej opieki) pomocy innej osoby – ograniczenie zdolności do samodzielnej egzystencji
  • codziennego współudziału opiekuna dziecka w procesie leczenia, rehabilitacji, edukacji
  • spełnienia przez osobę niepełnosprawną przesłanek określonych w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 – Prawo o ruchu drogowym.