Próżni ludzie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Próżni ludzie (ang. The Hollow Men) – poemat T.S. Eliota^[1] opublikowany w 1925^[2]. Utwór jest znany w Polsce również pod tytułem Wydrążeni ludzie. Z poematu pochodzi najbardziej znany cytat z twórczości poety, mówiący o tym, że świat kończy się nie z hukiem (bang), ale skowytem (whimper)^[3]. Fraza Eliota została przywołana między innymi w filmie Francisa Forda Coppoli Czas apokalipsy^[4].

Przypisy

↑ T.S. Eliot, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2016-12-21] (ang.).
↑ Eliot Thomas Stearns, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2016-12-21] .
↑ Quotation Details. quotationspage.com. [dostęp 2016-12-21]. (ang.).
↑ Czas apokalipsy (1979). imdb.com. [dostęp 2016-12-21]. (ang.).

Linki zewnętrzne

T.S. Eliot: The Hollow Men. allpoetry.com. [dostęp 2016-12-21]. (ang.).

[Encyclopaedia_Britannica-1] T.S. Eliot, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2016-12-21] (ang.).

[Encyklopedia_PWN-2] Eliot Thomas Stearns, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2016-12-21] .

[quotationspage.com-3] Quotation Details. quotationspage.com. [dostęp 2016-12-21]. (ang.).

[imdb.com-4] Czas apokalipsy (1979). imdb.com. [dostęp 2016-12-21]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]