Prawo pocztowe (ustawa 2003) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Data wydania | 12 czerwca 2003 |
Miejsce publikacji | |
Tekst jednolity | |
Data wejścia w życie | 24 sierpnia 2003 |
Rodzaj aktu | |
Przedmiot regulacji | |
Status | uchylony |
Utrata mocy obowiązującej z dniem | 1 stycznia 2013 |
Ostatnio zmieniony przez | |
Wejście w życie ostatniej zmiany | 1 września 2011 |
Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych |
Ustawa z dnia 12 czerwca 2003 r. – Prawo pocztowe – polska ustawa, uchwalona przez Sejm, regulująca kwestie prawne związane z działalnością pocztową, uchylona z dniem 1 stycznia 2013[1].
Ustawa określała:
- zasady prowadzenia działalności pocztowej,
- zasady świadczenia usług pocztowych,
- zasady odpowiedzialności za niewykonanie lub nienależyte wykonanie usług pocztowych,
- zasady kontroli działalności pocztowej.
Nowelizacje
[edytuj | edytuj kod]Ustawę znowelizowano wielokrotnie. Ostatnia zmiana weszła w życie w 2011 roku[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ustawa z dnia 23 listopada 2012 r. Prawo pocztowe (Dz.U. z 2012 r. poz. 1529)
- ↑ Ustawa z dnia 29 lipca 2011 r. o zmianie ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników o płatników oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2011 r. nr 171, poz. 1016)