Precyzjonizm – Wikipedia, wolna encyklopedia

Precyzjonizm – kierunek w dwudziestowiecznym malarstwie amerykańskim nawiązujący do kubizmu i futuryzmu, znany również jako realizm kubistyczny.

Kierunek powstał w czasie I wojny światowej w Stanach Zjednoczonych i rozwijał się w okresie międzywojennym. Do jego najważniejszych przedstawicieli zaliczani są Charles Demuth, Elsie Driggs, Georgia O’Keeffe i fotograf Charles Sheeler. Precyzjoniści uważali się za artystów amerykańskich i unikali wpływów europejskich, nigdy nie ogłosili manifestu artystycznego.

Cechą charakterystyczną stylu jest tematyka koncentrująca się głównie na architekturze miejskiej i przemysłowej oraz precyzyjna, bliska fotografii technika. Wyraźne nawiązania do kubizmu dostrzegane są szczególnie w geometryzmie form i stosowaniu kaligrafii. Artystów reprezentujących precyzjonizm nazywano w związku z tym sterylitami lub niepokalanymi.

Precyzjonizm miał wpływ na inne kierunki w sztuce, głównie na realizm magiczny i pop-art.

• Ian. Chilvers: Oksfordzki leksykon sztuki. Warszawa: Arkady, 2002, s. 530. ISBN 83-213-4157-8.

• Precyzjonizm w Artcyclopedia.com. [dostęp 2010-06-11]. (ang.).
• Precyzjonizm na stronie The Metropolitan Museum of Art. [dostęp 2010-06-11]. (ang.).