Projekt P-2 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Projekt P-2 – pierwszy radziecki projekt okrętu podwodnego przeznaczonego do przenoszenia pocisków balistycznych SLBM. Projekt tego okrętu, był jednocześnie pierwszym tego typu projektem na świecie. Wstępny projekt okrętu przygotowano w 1949 roku, w biurze konstrukcyjnym TsKB-18 (późniejsze biuro konstrukcyjne Rubin). Okręt miał zakładaną wyporność nawodną niemal 5400 ton, a przenosić miał 12 pocisków R-1 (radzieckich kopii V-2^[1]) oraz pocisków manewrujących Lastoczka. W realizacji programu tego okrętu napotkano jednak dużą liczbę problemów, których konstruktorzy nie zdołali pokonać^[2], w tym m.in. problemy ze stabilizacją pocisku przed jego odpaleniem^[3].

Przypisy

↑ Missiles of the World. missilethreat.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-14)]. (ang.).
↑ Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K. J. More. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8.
↑ Frank von Hippel, Oleg Bukharin, Timur Kadyshev, Eugene Miasnikov, Pavel Podvig: Russian Strategic Nuclear Forces. The MIT Press, 2004. ISBN 0-262-66181-0.

[1] Missiles of the World. missilethreat.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-14)]. (ang.).

[2] Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K. J. More. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8.

[3] Frank von Hippel, Oleg Bukharin, Timur Kadyshev, Eugene Miasnikov, Pavel Podvig: Russian Strategic Nuclear Forces. The MIT Press, 2004. ISBN 0-262-66181-0.

[1]

[2]

[3]