Prokuratura Generalna – Wikipedia, wolna encyklopedia
Prokuratura Generalna, w latach 1950–1967 Generalna Prokuratura[1] – początkowo w okresie 1950–1967 była to naczelna powszechna jednostka organizacyjna prokuratury w Polsce, a następnie w okresach 1967–1990[2] oraz 31 marca 2010 – 3 marca 2016 stanowiła ona naczelną jednostka organizacyjną całej prokuratury[3].
Od 31 marca 2010 do 3 marca 2016 Prokuraturą Generalną kierował prokurator generalny Andrzej Seremet powołany 5 marca 2010 przez prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego. W 2016 została utworzona Prokuratura Krajowa, zastąpiła ona Prokuraturę Generalną[4].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dz.U. z 1950 r. nr 38, poz. 346
- ↑ 31 marca 1990 weszła w życie ustawa nowelizująca ustawę z dnia 20 czerwca 1985 r. o Prokuraturze Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz.U. z 1985 r. nr 31, poz. 138).
- ↑ Powołana 31 marca 2010 na mocy ustawy z 9 października 2009 nowelizującą ustawę o prokuraturze z 2002 roku.
- ↑ Ustawa z dnia 28 stycznia 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo o prokuraturze (Dz.U. z 2016 r. poz. 178)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona Prokuratury Generalnej
- Ustawa z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz.U. z 2011 r. nr 270, poz. 1599, z późn. zm.) (uchylona)
Artykuł uwzględnia ograniczony pod względem terytorialnym stan prawny na 17 sierpnia 2006. Zapoznaj się z zastrzeżeniami dotyczącymi pojęć prawnych w Wikipedii.