French
DeutschPrzedsiębiorstwo Naukowo-Produkcyjne „Radar MMS” – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Logo firmy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miasto wydzielone | |
| Siedziba | |
| Adres | ul. Nowosielkowskaja 37a, 197375 Sankt-Petersburg |
| Data założenia | 1950 |
| Prezes | Gieorgij Władimirowicz Ancew |
| Zatrudnienie | 2500 |
| ISIN | |
| Dane finansowe | |
| Wynik operacyjny | 2018 |
| Wynik netto | 5,4 miliarda rubli |
| Kapitał zakładowy | 14 000 rubli |
Położenie na mapie Petersburga  | |
Położenie na mapie Rosji  | |
 60°02′06,0″N 30°16′59,4″E/60,035000 30,283167 | |
| Strona internetowa | |
Przedsiębiorstwo Naukowo-Produkcyjne „Radar MMS” (ros. Научно-производственное предприятие «Радар ммс») – rosyjskie przedsiębiorstwo przemysłu zbrojeniowego wyspecjalizowane w produkcji systemów monitorowania, nawigacji i naprowadzania, awioniki wojskowej i cywilnej, precyzyjnego oprzyrządowania i oprogramowania z zakresu lotnictwa.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Przedsiębiorstwo zostało utworzone 17 stycznia 1950 r. jako OKB-275 i specjalizowało się w opracowywania systemów wspomagających lądowanie samolotu w warunkach ograniczonej widzialności. Zadaniem OKB-275 było opracowanie tego typu systemów, wdrożenie ich do produkcji oraz instalacji na lotniskach. Do 1970 r. uruchomiono 155 systemów tego typu, wśród których znalazły się: „Korriektor” (ros. «Корректор»), „Kross” (ros. «Кросс»), „Niefrit” (ros. «Нефрит») czy „Niefrit-M” (ros. «Нефрит-М»). Opracowano, wdrożono do produkcji i eksploatacji 17 urządzeń, m.in.: Azimut-P (ros. Азимут-П), KIP-ZG-4 (ros. КИП-ЗГ-4), KPK-3 (ros. КПК-3), Rubin-S (ros. Рубин-С), IILS (ros. ИИЛС), APN (ros. АПН), Kross (ros. Кросс) czy IRM-P (ros. ИРМ-П)[1].
Od 1953 r. przedsiębiorstwo prowadziło badania w zakresie konstrukcji radionamierników oraz stacji radarowych. W wyniku tych prac powstały radionamierniki „Busola” (ros. «Буссоль») oraz ARP-6 (ros. АРП-6). Opracowano również stację radiolokacyjną Raskat (ros. РЛС «Раскат»), która została zainstalowana m.in. na lotniskach w Leningradzie, Odessie i Mariupolu. W OKB-257 powstały również systemy zautomatyzowanego sterowania urządzeniami pokładowymi samolotów, tj. DKT „Proton” (ros. Дальневосточный контейнерный терминал - ДКТ «Протон») i „Faza-13” (ros. «Фаза-13»)[1].
W 1964 r. przedsiębiorstwo zostało instytucją nadzorującą prace nad opracowaniem i produkcją zautomatyzowanych systemów kontroli urządzeń pokładowych statków powietrznych, a w 1966 roku zostało przekształcone w LKB Zarnica (Leningradzkie Biuro Konstrukcyjne - ros. ЛКБ «Зарница»)[2]. Głównym obszarem badań i wdrożeń było opracowanie zautomatyzowanych systemów sterowania radzieckich samolotów wojskowych, tj, Su-15, MiG-25 czy Su-24. 14 lipca 1988 r., na mocy uchwały Komitetu Centralnego KPZR i Rady Ministrów ZSRR, Zarnica została przekształcona w Przemysłowe Centrum Naukowo-Techniczne „Łucz” (ros. Отраслевой научно-технический центр «Луч»), który zajął się opracowaniem systemów radioelektronicznych dla lotnictwa, W przedsiębiorstwie opracowano systemy, które zostały zainstalowane w samolotach Tu-204, Tu-334, Ił-96-300, Ił-114 oraz śmigłowcach Mi-8 MT, Mi-17, Mi-34 czy Mi-38[3]. W 1990 roku, na mocy zarządzenia Ministra Przemysłu Radiowego ZSRR, na bazie ONTC „Łucz” i oddziału Wszechrosyjskiego Naukowo-Badawczego Instytutu Systemów Radioelektronicznych „Sektor” (ros. Всесоюзный научно-исследовательский институт радиоэлектронных систем - ВНИИРЭС «Сектор») utworzono Państwowe Przedsiębiorstwo Badawczo-Produkcyjne „Radar MMS” (ros. Государственное научно-производственное предприятие «Радар ммс»). W 1993 r. zostało przekształcone w Otwartą Spółkę Akcyjną Przedsiębiorstwo Naukowo-Produkcyjne „Radar MMS” (ros. Открытое акционерное общество «НПП «Радар ммс»). Kolejne przekształcenie miało miejsce w 2015 r. w Spółkę Akcyjną Przedsiębiorstwo Naukowo-Produkcyjne „Radar MMS” (ros. Акционерное общество «Научно-производственное предприятие «Радар ммс»)[4].
28 czerwca 2022 r., jako firma powiązana z rosyjskim przemysłem obronnym, przedsiębiorstwo zostało wpisane na amerykańską listę sankcji[5]. Unia Europejska 23 lutego 2024 r. również objęła „Radar MMS” sankcjami z uwagi na użycie produkowanego wyposażenia (systemy naprowadzania rakiet Kalibr i Ch-35 Uran) podczas rosyjskiej agresji na Ukrainę[6].
Przedsiębiorstwo ma filie w Moskwie, Władywostoku i Niżnym Nowogrodzie[7]. Firma trzykrotnie została uhonorowana podziękowaniem prezydenta Rosji za wkład w rozwój przemysłu radioelektronicznego i wzmocnienie zdolności obronnych kraju (w latach 2010, 2015 i 2019)[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b История компании. Radar MMS. [dostęp 2024-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-07-20)]. (ros.).
- ↑ Электроника 2011 ↓, s. 6.
- ↑ Электроника 2011 ↓, s. 7.
- ↑ АО "НПП "РАДАР ММС". Контур.Фокус. [dostęp 2024-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-09-03)]. (ros.).
- ↑ Russia-Related Designations and Designations Updates; Issuance of Russia-Related General Licenses and Related Frequently Asked Questions. Office of Terrorism and Financial Intelligence. [dostęp 2024-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-08-21)]. (ang.).
- ↑ ЕC принял 13-й пакет санкций против России. В списке компании из Казахстана, Китая и Сербии, а также министр обороны КНДР. Настоящее Время. [dostęp 2024-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-04-14)]. (ros.).
- ↑ Контрагент АО "НПП "РАДАР ММС". Audit-it.ru. [dostęp 2024-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-09-02)]. (ros.).
- ↑ Акционерное общество «Научно-производственное предприятие «Радар ммс». Ассоциация компаний строительного комплекса «СОЮЗПЕТРОСТРОЙ-СТАНДАРТ». [dostęp 2024-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-09-03)]. (ros.).