Przeginia (herb szlachecki) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Przeginia (Przegonia) – polski herb szlachecki.
Opis herbu
[edytuj | edytuj kod]W polu czerwonym między dwoma półksiężycami złotymi, barkami ku sobie w słup taki sam miecz na opak w słup, w klejnocie pół smoka ziejącego ogniem, na którym prostopadle do paszczy taki sam miecz i półksiężyce jak na tarczy
Najwcześniejsze wzmianki
[edytuj | edytuj kod]Znany jest zapis z 1398 i jedna pieczęć średniowieczna z 1421 i 1424 Piotra Wolframa, kanonika krakowskiego.
Herb ten uważany jest za odmianę herbu Ostoja ze względu na podobieństwo i miejsce występowania.
Herbowni
[edytuj | edytuj kod]Bartkowski, Bątkowski, Blizicki, Bortkiewicz, Bratkowski, Domaracki, Dulski, Dyako, Dzwonkowski, Epimach, Fiedorowicz, Głodowski, Gołuski, Hryncewicz, Hryniewicki, Hryniewiecki, Hrynkiewicz, Huba, Hube, Kowalikowski, Kowalkowski, Kryński, Kryski, Ktahelski, Lisowski, Lissowski, Nićwieciński, Niewieściński, Nikonowicz, Odloczyński, Piechowicz, Plewaka, Plewako, Przegaliński, Przegon, Przegoń, Przepałkowski, Przezdomski, Sieracki, Strzegocki, Wietrzyński, Wolfram, Zakobielski, Zołczycki, Zwiartowski, Zwonkowski, Żołczycki, Żółcic.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- J. Łyczkowski: Herby szlacheckie. Herb Przegonia, odmiana i herbowni (pol.)
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ulanowski, Bolesław "Starodawne prawa polskiego pomniki", t.7, Kraków 1885
- Gajl, Tadeusz. "Herby szlacheckie Rzeczypospolitej Obojga Narodów"
- Genealogia Dynastyczna