Przegub asynchroniczny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Przegub Cardana jako przykład przegubu asynchronicznego
Pulsacje prędkości obrotowej względem wychylenia przegubu

Przegub asynchroniczny, nierównobieżny lub prosty – rodzaj przegubu napędowego, w którym część napędzająca i napędzana obracają się z tą samą prędkością kątową tylko wówczas, jeśli obydwie części leżą dokładnie w tej samej osi. Każde wychylenie przegubu powoduje pulsacje (zwalnianie i przyspieszanie wału wyjściowego) – tym większe, im większe jest wychylenie.

Pulsacje następują co 90 stopni obrotu. Duża zaletą przegubów asynchronicznych jest ich bardzo prosta konstrukcja, szczególnie w porównaniu do przegubów homokinetycznych, które z kolei nie posiadają wady pulsacji przy dowolnym dopuszczalnym wychyleniu przegubu.

Kąt załamania półosi (stopnie)[1] 8 10 20 25 30 40
  Amplituda wahań prędkości kątowej (procenty)   2 3 12,1 19,7 28,9 54

Przykładem przegubu asynchronicznego jest przegub Cardana.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Przeguby układu napędowego - część 1 [online], zss.pl [dostęp 2024-04-25] [zarchiwizowane z adresu 2007-09-10].