Przemysław Wacha – Wikipedia, wolna encyklopedia

Przemysław Wacha

Data i miejsce urodzenia	31 stycznia 1981 Głubczyce
Obywatelstwo	Polska
Wzrost	181 cm
Trener	Bożena Haracz
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Przemysław Marian Wacha (ur. 31 stycznia 1981 w Głubczycach) – polski badmintonista, dwukrotny brązowy medalista mistrzostw Europy, olimpijczyk z Aten, Pekinu, Londynu i Rio de Janeiro. Wychowanek Technika Głubczyce.

Wielokrotny złoty medalista Indywidualnych Mistrzostw Polski i Międzynarodowych Mistrzostw Polski w singlu. W 2006 zdobył również Mistrzostwo Polski w deblu w parze z Rafałem Hawlem. Wielokrotny reprezentant Polski na turniejach międzynarodowych. Najlepszy polski singlista w historii.

Zajmował 12. miejsce w rankingu światowym i 3. w rankingu europejskim (stan na 17.07.2008).

Swój największy międzynarodowy sukces osiągnął w 2007 roku na prestiżowym turnieju Super Serii China Masters, gdzie dotarł do półfinału, po drodze pokonując znacznie wyżej notowanych od siebie przeciwników, ostatecznie przegrywając w trzech setach z reprezentantem Malezji, Wong Choong Hann. W Holandii tego samego roku udało mu się dotrzeć do finału Dutch Open.

Występował w 1. Bundeslidze będąc od sezonu 2007/2008 pierwszą rakietą zespołu FC Langenfeld.

Sukcesem zakończył się start w Mistrzostwach Europy w Herning, gdzie Wacha zdobył dwa brązowe medale: w grze pojedynczej oraz w drużynie mieszanej.

Jako numer 12 w rankingu światowym zakwalifikował się do Igrzysk Olimpijskich w Pekinie, gdzie reprezentował Polskę w grze pojedynczej.

W 2010 roku podczas Drużynowych Mistrzostw Europy w Warszawie zdobył srebrny medal.

• Złoty Krzyż Zasługi^[1] (2016)

• Nota biograficzna. olimpijski.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-23)].
• Profil. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-02)].