Przewód doktorski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2012-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Przewód doktorski – ogół postępowania w trakcie nadawania stopnia naukowego doktora nauk.

Nad prawidłowością wszystkich czynności w przewodzie doktorskim czuwa specjalnie powołana komisja przewodu doktorskiego. Otwarcie przewodu odbywa się na wniosek doktoranta. Czynności przewodu doktorskiego to: otwarcie przewodu, przeprowadzenie egzaminów doktorskich, recenzje naukowe pracy doktorskiej, opieka promotora pracy doktorskiej, obrona oryginalnej dysertacji.

Przewód doktorski kończy się publiczną obroną dysertacji i jest tego dnia zamykany bez względu na rezultat tej obrony. Przewód można też zamknąć w dowolnej chwili na wniosek zainteresowanego, ale powoduje to pewne konsekwencje. Chcąc ubiegać się o stopień naukowy doktora, trzeba ponownie wszcząć przewód doktorski. Decyzję o wszczęciu bądź zamknięciu przewodu doktorskiego podejmuje właściwa dla danej jednostki rada wydziału lub rada naukowa.

Zobacz też

habilitacja

Linki zewnętrzne

Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 26 września 2016 r. w sprawie szczegółowego trybu i warunków przeprowadzania czynności w przewodzie doktorskim, w postępowaniu habilitacyjnym oraz w postępowaniu o nadanie tytułu profesora (Dz.U. z 2016 r. poz. 1586)