Pschent – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pschent (stgr. ψχέντ pschent, egip. pa-sechemty – „dwie potężne”) – podwójna korona władców starożytnego Egiptu, czyli obydwu jego części – Górnego i Dolnego Egiptu^[1].

Powstała z połączenia białej tiary, wysokiej korony Górnego Egiptu (hedżet) z czerwonym czepcem, niską koroną Dolnego Egiptu (deszeret). Z przodu, jako znak boskiej ochrony, zdobił ją wizerunek świętej kobry (łac. ureusz), symbolizującej boginię Uadżet (Uto), czczoną w Dolnym Egipcie, oraz wizerunek sępa – symbol górnoegipskiej bogini Nechbet^[2]^[3].

Obecność tej symboliki na koronie miała wyrażać opiekę bóstw z obu królestw nad „władcą Obu Krajów”. Podwójna korona stanowiła także wizualny symbol zjednoczenia całego Egiptu pod władzą faraona i była widocznym znakiem podległości obu egipskich królestw jednemu panującemu^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b Manfred Lurker: Bogowie i symbole starożytnych Egipcjan. Warszawa: Czytelnik, 1995, s. 114.
↑ Andrzej Ćwiek, Marek Chłodnicki: Śmierć i życie w starożytnym Egipcie. Wystawa ze zbiorów Muzeum Egipskiego i Zbioru Papirusów w Berlinie oraz Państwowego Muzeum Sztuki Egipskiej w Monachium. Poznań: Muzeum Archeologiczne w Poznaniu, 2005, s. 33. ISBN 978-83-907529-7-6.
↑ Kazimierz Michałowski: Nie tylko piramidy… Sztuka dawnego Egiptu. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1966, s. 35. ISBN 978-83-214-0459-2.

[lurker-1] Manfred Lurker: Bogowie i symbole starożytnych Egipcjan. Warszawa: Czytelnik, 1995, s. 114.

[cwiek-2] Andrzej Ćwiek, Marek Chłodnicki: Śmierć i życie w starożytnym Egipcie. Wystawa ze zbiorów Muzeum Egipskiego i Zbioru Papirusów w Berlinie oraz Państwowego Muzeum Sztuki Egipskiej w Monachium. Poznań: Muzeum Archeologiczne w Poznaniu, 2005, s. 33. ISBN 978-83-907529-7-6.

[micha-3] Kazimierz Michałowski: Nie tylko piramidy… Sztuka dawnego Egiptu. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1966, s. 35. ISBN 978-83-214-0459-2.

[1]

[2]

[3]