Pschent – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pschent

Pschent (stgr. ψχέντ pschent, egip. pa-sechemty – „dwie potężne”) – podwójna korona władców starożytnego Egiptu, czyli obydwu jego części – Górnego i Dolnego Egiptu[1].

Pschent na głowie króla-boga Horusa

Powstała z połączenia białej tiary, wysokiej korony Górnego Egiptu (hedżet) z czerwonym czepcem, niską koroną Dolnego Egiptu (deszeret). Z przodu, jako znak boskiej ochrony, zdobił ją wizerunek świętej kobry (łac. ureusz), symbolizującej boginię Uadżet (Uto), czczoną w Dolnym Egipcie, oraz wizerunek sępa – symbol górnoegipskiej bogini Nechbet[2][3].

Obecność tej symboliki na koronie miała wyrażać opiekę bóstw z obu królestw nad „władcą Obu Krajów”. Podwójna korona stanowiła także wizualny symbol zjednoczenia całego Egiptu pod władzą faraona i była widocznym znakiem podległości obu egipskich królestw jednemu panującemu[1].


Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Manfred Lurker: Bogowie i symbole starożytnych Egipcjan. Warszawa: Czytelnik, 1995, s. 114.
  2. Andrzej Ćwiek, Marek Chłodnicki: Śmierć i życie w starożytnym Egipcie. Wystawa ze zbiorów Muzeum Egipskiego i Zbioru Papirusów w Berlinie oraz Państwowego Muzeum Sztuki Egipskiej w Monachium. Poznań: Muzeum Archeologiczne w Poznaniu, 2005, s. 33. ISBN 978-83-907529-7-6.
  3. Kazimierz Michałowski: Nie tylko piramidy… Sztuka dawnego Egiptu. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1966, s. 35. ISBN 978-83-214-0459-2.