Puszka Pandory – Wikipedia, wolna encyklopedia

Puszka Pandory – artefakt z mitologii greckiej; naczynie, które Pandora otrzymała od bogów i którego miała nigdy nie otwierać. Mimo to otworzyła puszkę, uwalniając zamknięte w niej różnorakie nieszczęścia, które od tego czasu prześladowały ludzkość ^[1]. Według Natalie Haynes Pandora otrzymała beczkę, a nie puszkę. Różnica ta wynika z błędu Erazma z Rotterdamu, który w przekładzie z języka greckiego pomylił słowo pithos, znaczące beczka, z pyxis, znaczącym pudełko, puszka lub szkatułka^[2]. Zgodnie z definicją słownikową określenie puszka Pandory dotyczy sprawy, „której poruszenie niespodziewanie powoduje pojawienie się wielu kłopotów, klęsk lub nieszczęść”^[3].

Przypisy

↑ puszka Pandory, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-11-24] .
↑ Natalie Haynes – „Puszka Pandory. Kobiety w mitologii greckiej” – recenzja i ocena [online], histmag.org [dostęp 2024-11-15] .
↑ puszka Pandory. wsjp.pl. [dostęp 2023-11-29].

Linki zewnętrzne

Iseult Gillespie, The myth of Pandora’s box, kanał „TED-Ed” na YouTube, 15 stycznia 2019 [dostęp 2024-10-02].

[1] puszka Pandory, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-11-24] .

[2] Natalie Haynes – „Puszka Pandory. Kobiety w mitologii greckiej” – recenzja i ocena [online], histmag.org [dostęp 2024-11-15] .

[3] uszka Pandory. wsjp.pl. [dostęp 2023-11-29].

[1]

[2]

[3]