Pyeonghwa Motors – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pyeonghwa
Pyeonghwa Motors
	; Logo Pyeonghwa Motors
Państwo	Korea Północna
Siedziba	Pjongjang
Data założenia	1999
Prezes	Park Sang-Kwon
Udziałowcy	rząd Korei Północnej (50%); Kościół Moona (50%)
brak współrzędnych
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Pyeonghwa Motors – północnokoreański producent samochodów osobowych, SUV-ów i minivanów z siedzibą w Pjongjangu działający od 1999 roku.

Historia

Przedsiębiorstwo Pyeonghwa Motors zostało założone pod koniec lat 90. XX wieku z inicjatywy północnokoreańskiej, państwowej spółki przemysłu eksportowego Ryonbong oraz południowokoreańskiego Kościoła Zjednoczenia w okresie złagodzenia stosunków obu państw^[1]. Inicjatywa powstała w celu promowania zjednoczenia narodu koreańskiego, do czego miała nawiązywać nazwa - pyeonghwa (kor. 평화 , pokój)^[1].

Na początku XXI wieku Pyeonghwa kupiła licencję od włoskiego Fiata na rozpoczęcie małoseryjnej, licencyjnej produkcji modeli Siena i Doblò pod nazwami Hwiparam i Ppeokgugi^[2]. Produkcja ruszyła w 2002 roku w wybudowanych nakładem 55 milionów dolarów zakładach w mieście Namp’o na południowym zachodzie Korei Północnej^[3].

W pierwszej dekadzie XXI wieku Pyeonghwa kontynuowała rozwój swojej oferty modelowej, uzyskując licencję na produkcję także od południowokoreańskiego SsangYonga, a także chińskich producentów takich jak Brilliance czy Huanghai^[2]. W kolejnych latach północnokoreański producent uzyskał licencję od kolejnego europejskiego producenta, Volkswagena.

Choć w 2009 roku Pyeonghwa odnotowała pierwszy zysk^[4] we wówczas 10-letniej historii, już 3 lata później, w 2012 roku prezes przedsiębiorstwa ogłosił decyzję o zakończeniu działalności Pyeonghwy^[5]. Przedsiębiorstwo nie zostało oficjalnie zlikwidowane, jednak od 2012 samochody oferowane pod północnokoreańską marką są importowane z Chin^[6].

Do końca 2011 roku łączna produkcja Pyonghwa Motors, po 11 latach operacji w zakładach w Namp’o, wyniosła 1820 sztuk^[6].

Rola propagandowa

Pyeonghwa Motors to jedyny producent samochodów w historii Korei Północnej, a także jedyne przedsiębiorstwo w kraju, które miało prawo do reklamowania się na billboardach reklamowych w miastach. W mediach pojawiły się zarzuty, że zdecydowano się na taki krok w celach propagandowych, aby stworzyć przekonanie, że odizolowany gospodarczo reżim jest w stanie produkować masowo samochody osobowe^[2].

Modele samochodów

Obecnie produkowane

Samochody osobowe

Samochody dostawcze

Samchunri

Historyczne

Ppeokgugi (2002–2004)
Hwiparam (2002–2006)
Ppeokgugi II (2004–2006)
Zunma (2005–2006)
Hwiparam II (2007–2010)
Junma (2007–2010)
Hwiparam III (2007–2013)

Przypisy

↑ ^a ^b North Korean Cars: Pyonghwa Motors. [dostęp 2020-10-16]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Cars from the “Axis of Evil”: North Korea - Feature. [dostęp 2020-10-16]. (ang.).
↑ Unification Church to wind up auto venture in NK. [dostęp 2020-10-16]. (ang.).
↑ Pyeonghwa Sells in North Korea. [dostęp 2020-10-16]. (ang.).
↑ End of the Road for North Korean Auto Maker?. [dostęp 2020-10-16]. (ang.).
↑ ^a ^b Zepsuty sen samochodowy Korei Północnej. [dostęp 2020-10-16]. (niem.).

[:1-1] North Korean Cars: Pyonghwa Motors. [dostęp 2020-10-16]. (ang.).

[:2-2] Cars from the “Axis of Evil”: North Korea - Feature. [dostęp 2020-10-16]. (ang.).

[3] Unification Church to wind up auto venture in NK. [dostęp 2020-10-16]. (ang.).

[4] Pyeonghwa Sells in North Korea. [dostęp 2020-10-16]. (ang.).

[5] End of the Road for North Korean Auto Maker?. [dostęp 2020-10-16]. (ang.).

[:3-6] Zepsuty sen samochodowy Korei Północnej. [dostęp 2020-10-16]. (niem.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]