Qing Long – Wikipedia, wolna encyklopedia

Qing Long
smok
Ilustracja
Wyobrażenie Qing Longa z reliefu w grobowcu w Goguryeo
Występowanie

mitologia chińska

Qing Long (chiń. upr. 青龙; chiń. trad. 青龍; pinyin Qīng Lóng) – zielono-niebieski[a] smok, postać z mitologii chińskiej. W języku japońskim nazywany Seiryū.

Jedno z czterech mitycznych stworzeń odpowiadających czterem kierunkom kardynalnym. Błękitny Smok opiekował się wschodem, miejscem, gdzie wschodzi Słońce, stroną płodności i deszczu (w szczególności wiosennego). Jego przeciwieństwem był wiązany ze śmiercią i zachodem Biały Tygrys[1] i wraz z nim bywa wyobrażany jako strażnik świątyń taoistycznych[2] (pozostałe dwa stworzenia to związany z południem Zhu Que i z północą Czarny Żółw).

W chińskiej astronomii Błękitnemu Smokowi odpowiadało 7 z 28 stacji księżycowych (konstelacji gwiezdnych, przez które przemieszcza się Księżyc w swojej pozornej wędrówce po niebie)[3]. Były to:

Symbol Stacja
Liczba porządkowa Nazwa Tłumaczenie Gwiazda początkowa Zakres na ekliptyce
1 角 (Jiăo) Róg α Vir 12°
2 亢 (Kàng) Szyja κ Vir
3 氐 (Dĭ) Podstawa α Lib 15°
4 房 (Fáng) Pokój π Sco
5 心 (Xīn) Serce σ Sco
6 尾 (Wěi) Ogon μ Sco 19°
7 箕 (Jī) Kosz γ Sgr 11°

Czasem utożsamiany z legendarnym generałem dynastii Shang Deng Jiugongiem[2].

  1. W języku chińskim qing może oznaczać zarówno kolor zielony jak i niebieski

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Smok. W: Wolfram Eberhard: Symbole chińskie. Słownik. Kraków: Universitas, s. 234.
  2. a b Qing Long. W: Jeremy Roberts: Chinese Mythology A to Z. New York: Facts on File, Inc., 2004, s. 98. ISBN 978-0-8160-4870-0.
  3. Xiaochun Sun: Encyclopaedia of the History of Science, Technology, and Medicine in Non-Western Cultures. Kluwer Academic Publishers, 1997, s. 517. ISBN 0-7923-4066-3. (ang.).