Równina Stołpecka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Równina Stołpecka
Ilustracja
Równina Stołpecka z widokiem na most kolejowy nad Niemnem
Megaregion

Nizina Wschodnioeuropejska

Prowincja

Niż Wschodniobałtycko-Białoruski

Podprowincja

Wysoczyzny Podlasko-Białoruskie

Makroregion

Poniemnie

Równina Stołpecka

Równina Stołpecka (843.24; biał. Стаўбцоўская раўніна, Staubcouskaja raunina; ros. Столбцовская равнина, Stołbcowskaja rawnina) – mezoregion fizycznogeograficzny Europy Wschodniej położony na obszarze Białorusi, wchodzący w skład megaregionu Nizina Wschodnioeuropejska, prowincji Niż Wschodniobałtycko-Białoruski, podprowincji Wysoczyzny Podlasko-Białoruskie i makroregionu Poniemnie[1]. Charakterystyczną cechą terenu jest silne pofałdowanie. Wysokości względne dochodzą do 7 m. Znaczną część obszaru stanowią obszary podmokłe. Podłoże macierzyste budują skały metamorficznegnejs i kwarcyt. Zgodnie z uniwersalną regionalizacją dziesiętną mezoregion oznaczony jest numerem 843.24[1].


Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Jerzy Kondracki. Fizycznogeograficzna regionalizacja republik Litewskiej i Białoruskiej w układzie dziesiętnym. „Przegląd Geograficzny”. LXIV, s. 344, 1992. Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania Polskiej Akademii Nauk. ISSN 0033-2143. (pol.).