Rękoczyn Esmarcha – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zobacz galerię związaną z tematem: Rękoczyn Esmarcha

Rękoczyn Esmarcha (ang. Esmarch maneuver, Triple Airway manoeuvre) – manewr wykonywany w celu udrożnienia górnych dróg oddechowych. Znajduje zastosowanie u pacjentów z krótką lub grubą szyją lub zmianami usztywniającymi odcinek szyjny kręgosłupa. Istotą rękoczynu Esmarcha jest odgięcie głowy do tyłu i przemieszczenie żuchwy do przodu w ten sposób, by zęby dolne (o ile pacjent je posiada) znalazły się przed zębami górnymi. Następnie żuchwa jest przyciskana w tej pozycji do szczęki, przy utrzymanej pozycji odgięcia głowy. W przypadku podejrzenia uszkodzeń odcinka szyjnego kręgosłupa niekiedy stosuje się zmodyfikowany rękoczyn Esmarcha polegający wyłącznie na wysunięciu żuchwy.

Według wytycznych z 2010 roku osób bez przygotowania medycznego, uczestniczących w kursach pierwszej pomocy, uczy się jedynie udrażniania dróg oddechowy w mechanizmie czołowo-bródkowym.

• Norman A. Paradis, Henry Halperin: Cardiac Arrest: The Science and Practice of Resuscitation Medicine. Cambridge University Press, 2007 ISBN 0-521-84700-1 s. 802