Raciborów (województwo wielkopolskie) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Raciborów
osada
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

krotoszyński

Gmina

Krotoszyn

Liczba ludności (2006)

100

Strefa numeracyjna

62

Kod pocztowy

63-700[2]

Tablice rejestracyjne

PKR

SIMC

0201715

Położenie na mapie gminy Krotoszyn
Mapa konturowa gminy Krotoszyn, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Raciborów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Raciborów”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Raciborów”
Położenie na mapie powiatu krotoszyńskiego
Mapa konturowa powiatu krotoszyńskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Raciborów”
Ziemia51°44′57″N 17°24′17″E/51,749167 17,404722[1]

Raciborówosada w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie krotoszyńskim, w gminie Krotoszyn.

W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość należała do wsi mniejszych w ówczesnym pruskim powiecie Krotoszyn w rejencji poznańskiej[3]. Raciborów należał do okręgu krotoszyńskiego tego powiatu i stanowił część majątku Benice, którego właścicielem był wówczas książę Thurn und Taxis[3]. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 78 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 7 dymów (domostw)[3].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 113676
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1068 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Jan Nepomucen Bobrowicz, Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 243.