Rada Informatyzacji – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rada Informatyzacji była w latach 2005-2014 organem opiniodawczo-doradczym ministra właściwego do spraw informatyzacji (aktualnie ministerstwem właściwym ds. informatyzacji jest Ministerstwo Cyfryzacji) działającym na podstawie art. 17 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne. Rada została powołana do życia 20 maja 2005 r. na dwuletnią kadencję. Pierwszym przewodniczącym Rady Informatyzacji był prof. Ryszard Tadeusiewicz[1]. Pierwsza kadencja Rady upłynęła 19 maja 2007 roku.

W 2014 roku, na podstawie art. 17 znowelizowanej w maju 2014 roku ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, Rada Informatyzacji została zastąpiona przez Radę do Spraw Cyfryzacji.

Do zadań Rady Informatyzacji należało:

  1. opiniowanie projektu Planu Informatyzacji Państwa oraz projektów rozporządzeń wydawanych na podstawie art. 18 ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne;
  2. przygotowywanie, z własnej inicjatywy, na wniosek lub we współpracy z Polskim Komitetem Normalizacyjnym oraz właściwymi organami administracji rządowej, propozycji lub rekomendacji w zakresie:
  3. wyrażanie opinii, na wniosek ministra właściwego do spraw informatyzacji albo z własnej inicjatywy, w sprawach istotnych dla rozwoju standardów i technologii informatycznych oraz możliwości lub potrzeby ich stosowania w administracji publicznej lub gospodarce.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Posiedzenie Rady Informatyzacji [online], Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji, 7 grudnia 2005 (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]