Rada Wojskowa (II RP) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rada Wojskowa – organ władzy wojskowej powołany 6 marca 1919 dekretem Naczelnego Wodza^[1].

Do zakresu jej kompetencji należało rozpatrywanie i opiniowanie projektów ustaw i przepisów wojskowych oraz sprawy finansowe wojska. Przejęła kompetencje Wojskowej Komisji Ustawodawczej ustanowionej 22 stycznia 1919 rozkazem Naczelnego Wodza.

30 sierpnia 1919 ogłoszono jej statut. W 1921 zastąpiona przez Radę Wojenną.

Pierwszy skład rady

• przewodniczący – gen. Eugeniusz de Henning-Michaelis
• zastępca przewodniczącego – gen. Antoni Symon
• członek – gen. Karol Durski-Trzaska
• członek – kontradmirał Kazimierz Porębski
• członek – gen. Jan Jacyna

Skład rady według etatu z 21 lipca 1919

• przewodniczący – gen. Eugeniusz de Henning-Michaelis
• gen. Karol Durski-Trzaska
• gen. Jan Jacyna
• gen. Aleksander Pik
• kontradmirał Kazimierz Porębski
• gen. Modest Romiszewski
• szef Biura Rady Wojskowej – ktp. Roman Tarło

Zmiany personalne w składzie rady

• gen. por. Karol Durski-Trzaska – zastępca przewodniczącego od 10 III 1920
• gen. por. Stanisław Puchalski – szef Departamentu I M.S.Wojsk., członek rady od 10 III 1920
• gen. ppor. Stefan Majewski – dowódca Szkoły Sztabu Generalnego, członek rady od 10 III 1920

Przekształcenia

Wojskowa Komisja Ustawodawcza (1919) → Rada Wojskowa (1919–1921) → Rada Wojenna (1921–1926)

• Piotr Krzysztof Marszałek: Najwyższe władze wojskowe w systemie ustrojowym II Rzeczypospolitej. Wrocław: 2001, s. 149–154. [dostęp 2015-09-07].

• Organizacja MSWojsk. w świetle dokumentów CAW. archiwumcaw.wp.mil.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. dostęp 2008-09-21
• Dzienniki Personalne Ministra Spraw Wojskowych