Radosław Potrac – Wikipedia, wolna encyklopedia

Radosław Potrac

Data i miejsce urodzenia	1976 Braniewo
Zawód, zajęcie	nauczyciel
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Radosław Joachim Potrac (ur. 1976 w Braniewie) – polski nauczyciel, społecznik, animator aktywności lokalnych, redaktor artykułów historycznych. W 2023 uhonorowany tytułem Nauczyciel Roku.

Urodził się w Braniewie na Warmii. W Braniewie uczęszczał do Szkoły Podstawowej nr 2 (od 1997 SP nr 6^[1][2]), następnie do Liceum Ogólnokształcącego im. Feliksa Nowowiejskiego. Przygodę z pracę społeczną, wychowaniem i edukacją rozpoczął w braniewskim hufcu ZHP, najpierw jako zuch, następnie harcerz i drużynowy 1 GGZ Wesoła Gromada oraz harcerz 9 GHDS im. Obrońców Poczty Gdańskiej. Trenował judo w braniewskim MOS „Zatoka”. Po 10 latach intensywnych treningów został pomocnikiem trenera, a następnie trenerem judo^[3][4][5].

Po maturze wyjechał do Warszawy. Ukończył studia magisterskie w Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej oraz studia podyplomowe o specjalnościach: nauczyciel wspierający w klasie, archeologia podwodna, historia, wychowanie do życia w rodzinie^[3][6].

Pracuje jako nauczyciel historii, wychowania do życia w rodzinie oraz nauczyciel wspomagający w Szkole Podstawowej z Oddziałami Integracyjnymi nr 30 im. Powstańców 1863 r. w Warszawie. Jest założycielem innowacji pedagogicznych m.in. Akademii Kumatego Rodzica, Szkolnego Koła Turystyczno-Krajoznawczego Dreptaki, Muzeum Dwudniowego. Współpracuje z centrami Holokaustu i muzeami kultury żydowskiej w Nowym Jorku, Melbourne i Johannesburgu^[7]. Współtworzył jako członek Towarzystwa Przyjaciół Warszawy z innymi społecznikami utworzenie Domu Wsparcia dla Powstańców Warszawskich, w którym służy jako wolontariusz^[8][9]. Współtworzył Wspólnotę Drużyn Grunwaldzkich jako jeden z członków pierwszej Rady Wspólnoty.

Działając na rzecz edukacji dzieci i młodzieży wykorzystuje osobiste pasje, takie jak historia, archeologia podwodna, gwara warszawska, varsaviana i Warszawa, turystyka, współpraca z organizacjami pozarządowymi i działalność społeczna.

Prezes Towarzystwa Przyjaciół Warszawy^[10] od 2024, wcześniej wiceprezes i koordynator projektu Varsavianistyczna Szkoła.

Prezes Stowarzyszenia Gwara Warszawska^[11].

Szef Inspektoratu Turystyczno-Krajoznawczego Głównej Kwatery ZHP^[12].

Członek Rady Programowej Muzeum Warszawy^[13].

Członek i wiceprzewodniczący Rady Programowej ds Młodzieży Szkolnej Zarządu Głównego PTTK.^[14]

Został wybrany Nauczycielem Roku 2023^[8][9][15].

Został odznaczony między innymi: Brązowym Krzyżem Zasługi (2019)^[16], Odznaką Honorową za Zasługi dla Ochrony Praw Dziecka (2018)^[17], Medalem Komisji Edukacji Narodowej, medalem i tytułem Nauczyciela Kraju Ojczystego (2018), Srebrną Odznaką Honorową PTTK, Złotą Odznaką Zasłużony w pracy PTTK wśród młodzieży, Nagrodą Rady Miasta st. Warszawy, Medalem Za ofiarność i Odwagę (2020)^[18], Medalem „Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej”, Medalem Pamiątkowym „Pro Masovia”, Odznaką Honorową im. Krystyny Krahelskiej – Pamięci Powstania Warszawskiego^[19][3]. Nominowany do Nagrody im. Ireny Sendlerowej 2021.