Rainer Schönfelder – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rainer Schönfelder

Data i miejsce urodzenia	30 czerwca 1977 Bleiburg
Klub	Skiclub Petzen
Wzrost	176 cm
Debiut w PŚ	9.03 1996, Hafjell (12. miejsce – gigant)
Pierwsze punkty w PŚ	9.03 1996, Hafjell (12. miejsce – gigant)
Pierwsze podium w PŚ	6.02 2000, Todtnau (1. miejsce – slalom)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria Igrzyska olimpijskie brąz Turyn 2006 Slalom brąz Turyn 2006 Kombinacja Mistrzostwa świata srebro Bormio 2005 Slalom srebro Bormio 2005 Drużynowo Mistrzostwa świata juniorów złoto Schwyz 1996 Kombinacja złoto Schwyz 1996 Gigant srebro Schwyz 1996 Slalom Puchar Świata (Slalom) Mała Kryształowa Kula 2003/2004 2. miejsce 2004/2005 3. miejsce 2002/2003

Rainer Schönfelder (ur. 30 czerwca 1977 w Bleiburgu) – austriacki narciarz alpejski, dwukrotny medalista igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata, trzykrotny medalista mistrzostw świata juniorów, a także zdobywca Małej Kryształowej Kuli w klasyfikacji slalomu Pucharu Świata.

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Rainer Schönfelder pojawił się 17 grudnia 1994 roku w Neustift im Stubaital, gdzie w zawodach FIS Race w gigancie zajął dziewiąte miejsce. W 1995 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Voss, gdzie jego najlepszym wynikiem było jedenaste miejsce w slalomie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Schwyz zwyciężył w gigancie i kombinacji, a w slalomie zdobył srebrny medal.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 9 marca 1996 roku w Hafjell, zajmując dwunaste miejsce w slalomie gigancie. Tym samym już w swoim debiucie wywalczył pierwsze pucharowe punkty. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 6 lutego 2000 roku w Todtnau, zwyciężając w slalomie. Łącznie Schönfelder 22. razy stawał na podium, w tym odniósł jeszcze cztery zwycięstwa w slalomie: 20 lutego 2002 roku w Kitzbühel, 24 listopada 2002 roku w Park City, 8 marca 2003 roku w Shiga Kōgen oraz 8 lutego 2004 roku w Adelboden. Ostatni raz w najlepszej trójce zawodów pucharowych znalazł się 27 stycznia 2008 roku w Chamonix, gdzie superkombinację ukończył na trzeciej pozycji. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2003/2004, kiedy był dziesiąty w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji slalomu wywalczył Małą Kryształową Kulę. W klasyfikacji slalomistów był również drugi w sezonie 2004/2005, trzeci w sezonie 2002/2003 oraz piąty w sezonie 2001/2002. Zajął także czwarte miejsce w klasyfikacji kombinacji w sezonie 2005/2006.

W 2001 roku wystartował na mistrzostwach świata w St. Anton, gdzie był szósty w slalomie i czwarty w kombinacji, przegrywając walkę o medal ze Szwajcarem Paulem Accolą o 0,36 sekundy. Na rozgrywanych rok później igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City nie ukończył rywalizacji w slalomie, a w kombinacji ponownie był czwarty. Tym razem w walce o podium zwyciężył jego rodak, Benjamin Raich, który był lepszy o 0,46 sekundy. Pierwsze medale wywalczył podczas mistrzostw świata w Bormio w 2005 roku. Najpierw zajął drugie miejsce w slalomie, rozdzielając na podium Raicha oraz Włocha Giorgio Roccę. Następnie razem z Renate Götschl, Benjaminem Raichem, Kathrin Zettel, Michaelem Walchhoferem i Nicole Hosp drugie miejsce zajął także w zawodach drużynowych. Kolejne sukcesy osiągał na igrzyskach olimpijskich w Turynie w 2006 roku, skąd wrócił z dwoma medalami. W swoim pierwszym stracie, kombinacji alpejskiej, osiągnął dziewiąty czas zjazdu i trzynasty w slalomie, co dało mu trzeci łączny wynik i brązowy medal. Wyprzedzili go tylko Ted Ligety z USA i Chorwat Ivica Kostelić. Następnie był ósmy w gigancie, a kolejne pięć dni później zdobył brązowy medal w slalomie. W zawodach tych lepsi okazali się dwaj inni Austriacy: Benjamin Raich, który był szybszy o 1,01 sekundy oraz Reinfried Herbst, który wyprzedził Schönfeldera o 0,18 sekundy. Był to piąty przypadek w historii narciarstwa alpejskiego na igrzyskach olimpijskich, w którym całe podium zajęli reprezentanci jednego kraju. Brał także udział w mistrzostwach świata w Åre w 2007 roku, jednak plasował się poza najlepszą dziesiątką.

Dwukrotnie zdobywał mistrzostwo Austrii: w 1996 roku był najlepszy w kombinacji, a w 2008 roku zwyciężył w supergigancie. Tuż przed inauguracją sezonu 2013/2014 w Sölden ogłosił, że kończy przygodę z wyczynowym sportem^[1]. Przed rozpoczęciem zawodów odbył swój pożegnalny przejazd na trasie giganta, używając sprzętu z lat 70'.

W 2013 roku w parze z Manuelą Stöckl zwyciężył w programie Dancing Stars^[2].

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
4.	13 lutego	2002	Salt Lake City	Kombinacja	3:17,56	+1,11	Kjetil André Aamodt
DNF	23 lutego	2002	Salt Lake City	Slalom	1:41,06	-	Stephan Eberharter
3.	14 lutego	2006	Turyn	Kombinacja	3:09,35	+1,32	Ted Ligety
8.	20 lutego	2006	Turyn	Gigant	2:35,00	+1,64	Benjamin Raich
3.	25 lutego	2006	Turyn	Slalom	1:43,14	+1,01	Benjamin Raich

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
4.	5 lutego	2001	Sankt Anton	Kombinacja	2:58,25	+1,64	Kjetil André Aamodt
6.	10 lutego	2001	Sankt Anton	Slalom	1:39,66	+1,20	Mario Matt
10.	6 lutego	2003	Sankt Moritz	Kombinacja	3:18,41	+2,89	Bode Miller
DNF1	16 lutego	2003	Sankt Moritz	Slalom	2:45,93	-	Ivica Kostelić
8.	9 lutego	2005	Bormio	Gigant	2:50,41	+2,06	Hermann Maier
2.	12 lutego	2005	Bormio	Slalom	1:41,34	+0,24	Benjamin Raich
2.	13 lutego	2005	Bormio	Drużynowo	26 pkt	+3 pkt	Niemcy
16.	8 lutego	2007	Åre	Superkombinacja	2:28,99	+1,61	Daniel Albrecht
25.	14 lutego	2007	Åre	Gigant	2:19,64	+3,26	Aksel Lund Svindal
DNF1	17 lutego	2007	Åre	Slalom	1:57,33	-	Mario Matt

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
32.	16 marca	1995	Voss	Zjazd	1:41,19	+4,08	Kurt Sulzenbacher
11.	19 marca	1995	Voss	Slalom	1:32,12	+3,21	Florian Seer
19.	21 marca	1995	Voss	Gigant	1:58,91	+4,27	Christoph Gruber
12.	27 lutego	1996	Schwyz	Zjazd	1:31,08	+2,36	Ambrosi Hoffmann
12.	28 lutego	1996	Schwyz	Supergigant	1:26,76	+1,33	Didier Défago
1.	1 marca	1996	Schwyz	Gigant	2:03,09	-	-
2.	3 marca	1996	Schwyz	Slalom	1:31,71	+0,67	Benjamin Raich
1.	3 marca	1996	Schwyz	Kombinacja	36,03 pkt	-	-

• sezon 1995/1996: 115.
• sezon 1998/1999: 63.
• sezon 1999/2000: 25.
• sezon 2000/2001: 28.
• sezon 2001/2002: 26.
• sezon 2002/2003: 16.
• sezon 2003/2004: 10.
• sezon 2004/2005: 14.
• sezon 2005/2006: 14.
• sezon 2006/2007: 34.
• sezon 2007/2008: 15.
• sezon 2008/2009: 123.
• sezon 2009/2010: 127.
• sezon 2011/2012: 113.

1. Todtnau – 6 lutego 2000 (slalom)
2. Kitzbühel – 20 lutego 2002 (slalom)
3. Park City – 24 listopada 2002 (slalom)
4. Shiga Kōgen – 8 marca 2003 (slalom)
5. Adelboden – 8 lutego 2004 (slalom)

1. Madonna di Campiglio – 19 grudnia 2000 (slalom) – 3. miejsce
2. Wengen – 14 stycznia 2001 (slalom) – 2. miejsce
3. Kranjska Gora – 5 stycznia 2003 (slalom) – 2. miejsce
4. Kitzbühel – 26 stycznia 2003 (slalom) – 2. miejsce
5. Park City – 23 listopada 2003 (slalom) – 2. miejsce
6. Wengen – 18 stycznia 2004 (slalom) – 2. miejsce
7. Kitzbühel – 25 stycznia 2004 (slalom) – 3. miejsce
8. Sestriere – 14 marca 2004 (slalom) – 2. miejsce
9. Beaver Creek – 5 grudnia 2004 (slalom) – 3. miejsce
10. Flachau – 22 grudnia 2004 (slalom) – 2. miejsce
11. Lenzerheide – 13 marca 2005 (slalom) – 3. miejsce
12. Sölden – 23 października 2005 (gigant) – 3. miejsce
13. Val d’Isère – 13 grudnia 2005 (superkombinacja) – 2. miejsce
14. Chamonix – 3 lutego 2006 (superkombinacja) – 2. miejsce
15. Beaver Creek – 30 listopada 2006 (superkombinacja) – 3. miejsce
16. Kitzbühel – 20 stycznia 2008 (kombinacja) – 3. miejsce
17. Chamonix – 27 stycznia 2008 (superkombinacja) – 3. miejsce

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-30)]. (ang.)

• Oficjalna strona (wersja archiwalna)