Rajd karmatów na pielgrzymów z Mekki (924) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Kampania karmatów | |||
![]() Kalifat Abbasydów i ziemie karmatów | |||
Czas | |||
---|---|---|---|
Terytorium | |||
Przyczyna | kampania karmatów przeciw sunnitom | ||
Wynik | Zwycięstwo karmatów | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
|
Rajd karmatów na pielgrzymów z Mekki (924) – napad sił karmackiego wodza Abu Tahira, na karawanę pielgrzymów powracających z Mekki. Starcie zakończyło się zwycięstwem ismailitów, oraz rozpoczęło ich dalszą kampanię przeciw kalifatowi[1].
Bitwa i jej przyczyny
[edytuj | edytuj kod]Na początku X wieku n.e. tereny Bahrajnu i Kataru znalazły się pod władaniem szyickiej sekty karmatów. Odrzucała władzę sunnickich kalifów z Bagdadu, sprzeciwiając się zbrojnie próbom narzucenia sobie zwierzchności[2].
W 923 roku nowym przywódcą sekty został Abu Tahir Sulajman al-Dżannabi, który w sierpniu tego roku spustoszył Al-Basrę. Niedługo później, zaatakował powracających z hadżdżu sunnickich pielgrzymów, niszcząc ich karawany jedna po drugiej. Pielgrzymi zostali albo zmasakrowani, albo wzięci do niewoli, tak jak stało się z Abu al-Hajdżą Abd Allahem Ibn Hamdanem, hamdanidzkim emirem[3].
Skutki
[edytuj | edytuj kod]Najbardziej wartościowi jeńcy zostali zwolnieni przez karmatów i wysłani do Bagdadu z żądaniami przekazania spornych terytoriów karmatom. Kalifat odmówił. W 925 roku radykałowie przeprowadzili kolejny atak na karawanę, a potem podbili Al-Kufę[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Henry Frederick Amedroz , The eclipse of the 'Abbasid caliphate; original chronicles of the fourth Islamic century [online] (ang.).
- ↑ Adam Mez, Renesans islamu, ISBN 83-06-00209-1 (pol.).
- ↑ a b Jerzy Hauziński , Burzliwe dzieje kalifatu bagdadzkiego, s. 236 (pol.).